Bij genrefans stond 14 februari rood omcirkeld in hun agenda. Niet om Valentijn te vieren, wel om onmiddellijk de nieuwe Apple TV+ Original The Gorge te bekijken. Een genre-mix geregisseerd door Scott Derrickson (The Black Phone, Sinister) met de kleppers Miles Teller, Anya Taylor-Joy en Sigourney Weaver op het appel.
Dat appel mag je voor Levi (Teller) heel letterlijk nemen. De ex-militair en begenadigd schutter wordt door Bartholomew (Weaver) gerekruteerd voor een uiterst geheime missie. Hij vliegt naar een onbekende bestemming om er voornamelijk als overgekwalificeerde klusjesman aan de slag te gaan. Dagelijks controleert hij de camouflagehardware en het arsenaal automatische vuurwapens ten Westen van de kloof (The Gorge uit de titel). De twee directieven waarmee hij aan zijn opdracht begint: laat niets uit de kloof ontsnappen en vermijd alle contact met de collega aan de oostelijke zijde (al wordt nooit duidelijk waarom precies). Aan de overkant kreeg de Oost-Europese Drasa (Taylor-Joy) dezelfde richtlijnen mee. Alleen kruipt het bloed waar het niet gaan kan. Ook al moeten ze zich behelpen met verrekijkers en pancarten, toch slaat de vonk over, met alle gevolgen vandien.
The Gorge is een blend van tal van genres. Aanvankelijk verwacht je een spionagethriller te krijgen, maar al snel neemt de romantiek de overhand, om vervolgens over te gaan in pure scifi-horror en tenslotte uit te monden in een actieslot. Het romantische luik komt daarbij het best uit de verf met een genietbare kennismakingsscène en een lieflijk kersttafereel met verwijzingen naar de doorbraakrollen van zowel Taylor-Joy (The Queen’s Gambit) als Teller (Whiplash).
Nadien daalt de film letterlijk en figuurlijk af. Nochtans zou je van een horrorregisseur als Derrickson net verwachten daar net op zijn best te zijn, maar zowel Derrickson als scenarist Zach Dean (Fast X) komen met niets nieuws of verrassends op de proppen. Wel halen ze geregeld de vaart uit het geheel door te veel en vooral geforceerde expositie. Was die ontdekte nitraatfilm na een kleine eeuw maar aangetast door azijnrot of kregen ze maar het beruchte blue screen of death bij het opstarten van de computer, niet alleen zou het mysterie intact zijn gebleven, maar tegelijkertijd konden we ook enkele minuten van de lange speelduur schrappen.
Visueel doet het horrorluik denken aan een videogame waarbij je ronddwaalt in een mistig moeraslandschap met voor elk level een aparte, willekeurig gekozen, kleurenfilter. Van geelgroen gaan we naar paars en rood zonder aanleiding. Veel indruk maakte het in geval niet en hetzelfde kan geschreven worden over de weinig memorabele soundtrack van Oscarwinnaars Trent Reznor en Atticus Ross.
Bij de hoofdzakelijk op actie steunende en voorspelbare derde act haakten we grotendeels af. Er moesten klaarblijkelijk nog enkele vakjes worden afgevinkt alvorens de aftiteling kon beginnen rollen, maar veel kon ons dat eerlijk gezegd niet meer schelen.
Als we één lichtpunt moeten benoemen, dan kiezen we volmondig voor Anya Taylor-Joy. Haar achtergrondverhaal is zeer beperkt, maar toch weet ze er nog iets van te maken en geeft ze Drasa de nodige nuance mee. Teller’s background is uitgebreider en verweven met het hoofdplot, maar zijn vertolking blijft wat vlak. Het talent van Sigourney Weaver wordt dan weer helemaal verspild aan een minieme rol die evenzeer door een B-acteur kon worden ingevuld.
Uiteindelijk is The Gorge een film die, ondanks de indrukwekkende namen voor en achter de schermen, niet boven de middelmaat uitstijgt en terecht direct naar de streamers werd verwezen. We geloven wel dat er mits wat knip-en-plak-werk een betere prent van circa 100 minuten uit te puren valt.
Genre: actie, avontuur, horror, romance, scifi
Jaar: 2025
Regisseur: Scott Derrickson
Cast: Miles Teller, Anya Taylor-Joy, Sigourney Weaver
Land: Verenigd Koninkrijk, Verenigde Staten
Speelduur: 127 minuten
