Respiro 

De nostalgische en lyrische fabel Respiro van Emanule Crialese (Once we were Strangers) werd in Cannes bekroond met de Grand Prix in de sectie La Semaine de la Critique. Gerechtvaardigd, want Respiro is een visueel verrukkelijk verslag van de innerlijke feministische vrijheidsstrijd van een doordeweekse vissersvrouw en moeder van drie rakkers.

Het verhaal speelt zich af op het mooie mediterrane eiland Lampedusa. Crialese inspireerde zich voor deze poëtische parabel over wreedheid, seksualiteit, jaloezie, verdraagzaamheid en individuele ontvoogding, op een legende over een sociaal uitgestoten mysterieuze en enigszins anarchistische vrouw die plots verdween om dan uiteindelijk door de eilandbewoners te worden aanbeden in de hoop dat ze ooit zal oprijzen uit de zee.

De manier waarop de cineast het simpele, doch rijke leven van de geïsoleerde visserspopulatie borstelt en de natuurlijke omgeving – los van enige en verleidelijke vakantiebrochurestijl – in beeld brengt, is overheerlijk. Hoewel de zee als metafoor voor vrijheid en magisch realisme als fantasieprikkel helemaal geen originele filmvondst meer is, bekoort Respiro volstrekt dankzij de minimalistische dialogen, het ontegensprekelijk degelijke acteerwerk van Valeria Golino als de adorabele Grazia en de ronduit hilarische prestatie van Filippo Pucillo als de grootsprakerige macho in wording. De overige castleden -doorgaans niet eens professionele acteurs- zijn overtuigend dankzij hun aanstekelijke spontaniteit.

Bovendien straalt deze frisse tragikomedie sfeer en levensvreugde uit en levert Crialese dankzij een energieke mise-en-scène en een gezonde dosis humor, een delicieus en subtiel portret af, over de solitaire strijd van een vrouw tegen haar archaïstische en enge omgeving. Een symbool van de hopeloze en Kafkaiaanse strijd van het individu tegen het alles onderdrukkende establishment.

Genre: drama
Jaar: 2002
Regisseur: Emanuele Crialese
Cast: Valeria Golino, Vincenzo Amato, Francesco Casiso
Land: Italië, Frankrijk
Speelduur: 90 minuten