Evelyne: “Vijf filmtips. Makkelijk langs de ene kant zou je denken, maar ook aartsmoeilijk langs de andere… Ga ik voor mijn absolute favorieten (die waarschijnlijk iedereen zal kennen) of voor minder bekende en in mijn ogen toch een beetje must- see films? Het is natuurlijk dat laatste geworden.”
STRINGS (2004)
Ik kwam destijds helemaal betoverd uit de cinema na het zien van deze marionettenfilm.
Een koningszoon trekt er op uit om zijn vermoorde vader te wreken en komt op zijn queeste ook nog eens de liefde van zijn leven tegen. En dat allemaal met houten marionetten waarbij de draden waarmee ze zich bewegen gewoon deel uitmaken van het verhaal.
FELIDAE (1994)
In 1995 ging ik voor de allereerste keer naar het Filmfestival van Gent en de enige film die ik toen zag, was deze. Dit is de verfilming van het gelijknamige boek van Akif Pirinçci over kattendetective Francis die de gruwelijke moorden op buurtkatten gaat onderzoeken en terloops op een complot stuit waarbij een geschifte kat de mensenwereld wil overnemen. Totaal geen Disney – bijna het tegenovergestelde zelfs – wist deze me van begin tot eind te boeien. Een beetje kattenliefhebber zijn helpt natuurlijk wel…
KISSING JESSICA STEIN (2001)
De nogal neurotische Jessica is teleurgesteld in de blind dates die ze al gehad heeft met mannen en raakt geïntrigeerd door een zoekertje van ene Helen. Een spel van aantrekken, afstoten en zichzelf leren kennen begint. Jennifer Westfeldt en Heather Juergensen spelen de hoofdrollen en schreven ook het script van de film gebaseerd op hun eigen toneelstuk. Ik omschrijf dit altijd als een Woody Allen light-film, niet alleen omdat het een romantische komedie over een neurotisch joods hoofdpersonage is, maar ook door de zalige soundtrack die wat jazzy aandoet.
AFTER LIFE (1998)
In After Life bevinden we ons in een soort vagevuur waar ambtenaren er alles aan doen om net overleden mensen via hun favoriete herinnering te laten overgaan naar het hiernamaals. Dit loopt niet altijd van een leien dakje, zeker niet als ze met een dementerend omaatje te maken krijgen. Hirokazo Kore-eda is één van mijn lievelingsregisseurs en ook hier weet hij je weer aan het denken te zetten: wat zou mijn favoriete herinnering zijn en heb ik die nu al gemaakt?
NOW VOYAGER (1942)
Een film uit de oude doos mocht ook niet ontbreken. In Now voyager speelt Bette Davis een muizige oude vrijster die zich vanonder het juk van haar dominante moeder weet los te werken en die daarna de wereld gaat ontdekken. Dat ze na de zoektocht naar zichzelf haar pasverworven kennis aanwendt om ook anderen te helpen, kon ik alleen maar toejuichen.
