Een must watch kunnen we The Meg (2018) niet noemen, maar toch was het een cheesy actiefilm voor de fans van brainless entertainment. Toen we hoorden dat er een vervolg uit kwam, waren we voorzichtig enthousiast. Zeker toen bleek dat de getalenteerde Ben Wheatley de regie op zich nam. Helaas is The Meg 2: The Trench op alle vlakken inferieur aan zijn voorganger. De titel doet het al vermoeden. The Meg 2 hoort maar op één plaats thuis: op de bodem van de Marianentrog.
Een paar jaar na de gebeurtenissen van The Meg duiken Jonas (Jason Statham) en zijn team opnieuw in de Marianentrog. Helaas worden ze opgemerkt door schurken die zeldzame materialen aan het mijnen zijn. Eén van hen veroorzaakt een explosie, waardoor er een breuk ontstaat in de trog. Hierdoor weten een aantal megalodons, een hoop varanen en een grote octopus te ontsnappen naar de buitenwereld. Tot overmaat van ramp vernielt de explosie de duikboten van team Jonas. De onderzoekers geraken vast te zitten op de bodem van de trog. Terwijl het team probeert te ontsnappen aan deze uitzichtloze situatie, moeten ze het ook nog eens opnemen tegen de schurken en de ontsnapte monsters.
Veel plot heeft The Meg 2 niet. Het zijn een hoop situaties die aan elkaar zijn gerijgd door domme beslissingen en wetenschappelijke drogredenen. Hierdoor voelt het flinterdunne plot soms niet te volgen, zinloos en lui aan. De film lijkt met momenten meer op een lange pretparkattractie dan op een coherent verhaal. Dit klinkt helaas boeiender dan het is. Er is een reden waarom pretparkbouwers hun attractie hooguit drie minuten laten duren.
The Meg 2 heeft een vrij grote cast, maar heeft amper volwaardige personages. Mocht je een personage omschrijven, is de kans groot dat meer dan de helft van de personages aan de omschrijving voldoen. Zo goed als iedereen maakt domme beslissingen, spuwt aangebrande oneliners en treed uit karakter voor een valse komische noot. Helaas kan je maar zoveel keer uit karakter treden vooraleer de essentie van het personage wordt aangetast. Zelf de al opgezette personages van de vorige film lijden hieronder. Je zal ons nooit horen zeggen dat The Meg (2018) uitmuntend uitgewerkte personages had, maar in The Meg 2 schiet er vrijwel niets meer van over.
We zouden meer vergevingsgezind zijn mochten de actiescènes er goed uitzien, maar helaas is ook dit niet het geval. Net als zijn voorganger doet The Meg 2 te veel beroep op computereffecten. Waar deze effecten in The Meg (2018) nog door de beugel konden, zien ze er ditmaal veel minder geloofwaardig uit. De onderwaterscenes zijn modderig, het camerawerk spastisch en de monsters zijn levenloos.
Dit leidt ons naadloos naar de volgende teleurstelling. De monsters zijn voor een groot deel van de film opvallend afwezig. In de plaats krijgen we een hoop gezichtsloze huurlingen en een corrupte, megalomane zakenvrouw. De geringe opbouw die de slechteriken hebben worden pas in de laatste twintig minuten geretcond door de monsters.
Maar goed ook, want in die degelijke laatste minuten krijgen we eindelijk de portie entertainment waar we op hadden gewacht.
Helaas komt het allemaal veel te laat. Uiteindelijk voelt The Meg 2 als een matige pretparkattractie op de drukste dag van het jaar: anderhalf uur wachten op een paar minuten mild plezier.
GENRE: actie, avontuur, horror
JAAR: 2023
REGISSEUR: Ben Wheatley
CAST: Jason Statham, Jing Wu, Shuya Sophia Cai, Cliff Curtis
LAND: U.S.A.
