Animalia, het regiedebuut van de Frans-Marokkaanse filmmaakster Sofia Alaoui, wordt meestal geklasseerd als sciencefiction, toch voelt het eerder aan als een sociale aanklacht maar dan wel in de vorm van genrecinema.
Er hangt letterlijk iets in de lucht, zo veel is zekers, maar het apocalyptische gegeven wijkt meermaals voor het blootleggen van sociaal onrecht. Sofia Alaoui windt er geen doekjes door gewag te maken dat dit haar eigen schuld is. Vaak zijn mensen niet meer dan een kudde schapen. Ook de religie wordt in Animalia op de korrel genomen, wat voor een Frans-Marokkaanse film opmerkelijk en gedurfd is. Animalia kreeg Parmi Nous als oorspronkelijke Franse titel, hetgeen misschien een vlag is die de lading beter dekt.
Itto (een indrukwekkende Oumaïma Barid) is een eenvoudig boerenmeisje die tegen de wil in van haar steenrijke schoonouders toch wil huwen met Amine (Mehdi Dehbi). De jonge zwangere Marokkaanse droomt ervan om samen met haar geliefde een grootschalig fruitbedrijf te runnen, wat alleen maar kan lukken via de hulp van Amines ouders. Omdat ze verondersteld wordt niets naar behoren te kunnen doen, verblijft ze vaak alleen in het riante landshuis, terwijl de rest van de familie buitenshuis trekt om er zaken te doen.
Op een dag gebeurt er iets vreemd. Wat precies weten we niet, wel lijken alle dieren zich anders te gedragen terwijl het aanzicht van de hemel alsmaar angstaanjagender wordt. De gelovigen zijn ervan overtuigd dat de duivel in het spel zit waardoor ze vluchten naar heilige plaatsen voor bescherming. Itto krijgt van haar man de opdracht om naar de verblijfplaats van de gouverneur in Khourigba te komen. Het is op dat moment dat de film zich dankzij de indrukwekkende cinematografie van Noé Bach ontpopt tot een adembenemende roadmovie doorheen het Atlasgebergte. Het wordt een trip vol gevaren. Iedereen is wel godsvruchtig – wat overigens het zwakste deel van de film is omdat er net iets te veel de nadruk op ligt – maar uiteindelijk kiezen sommigen er toch voor om geld als hun God te beschouwen.
Animalia is een surrealistisch sprookje die – naast de pakkende cinematografie – vooral in stand gehouden wordt door de ongelooflijke vertolking van Oumaïma Barid, maar deels gefnuikt wordt door de te schizofrene filmstijl. Je merkt dat Sofia Alaoui heel wat richtingen uit wil die best interessant zijn, maar doordat ze nooit weet welke te kiezen verwatert Animalia helaas te veel in een potpourri van genres die wel nooit botsen, maar helaas zelden matchen. Het einde heeft een Lynchiaans gevoel, al was het maar omdat je er in feite alle kanten mee uit kan. Animalia is zonder meer een moedige zet en zelfs verfrissende stap in het genre, toch bekruipt je achteraf het gevoel dat hier toch wel dat tikkeltje meer in zat.
Genre: sociaal drama, sciencefiction
Jaar: 2023
Regisseur: Sofia Alaoui
Cast: Oumaïma Barid, Mehdi Dehbi, Fouad Oughaou
Land: Frankrijk, Marokko
Speelduur: 91 minuten
