Naar schatting heeft ongeveer 6 procent van de bevolking arachnofobie. Wie angst heeft voor spinnen laat Sting beter links liggen, want het spinnetje in de film is toch wel een stuk gevaarlijker en groter dan het gemiddelde beestje in de huiskamer. Wie wel tegen een 8-tal harige poten kan, zal waarschijnlijk eerder gecharmeerd dan verstijfd de zaal uitkruipen.
De 12-jarige Charlotte woont met haar familie in een oud appartementsgebouw waar ze graag ronddwaalt in het ventilatiesysteem. Wanneer ze tijdens een dooltocht een mooie spin ontdekt, besluit ze om het beestje te houden als huisdier. Wat Charlotte niet weet is dat haar nieuwe huisdier een buitenaards wezen is dat via een komeet in het wooncomplex is beland. Wanneer de spin zich voedt, wordt ze alsmaar groter en gevaarlijker.
Sting is verre van een vernieuwende genreprent. Zijn magere verhaallijn lijkt rechtstreeks uit een B-film te zijn genomen. Schrijver en regisseur Kiah Roache-Turner probeert wat diepgang te brengen aan de hand van een familiaal nevenplot, maar die poging is op zijn zachtst onderontwikkeld te noemen. Gelukkig is de creature feature zelfbewust genoeg om plezier te maken met zijn premisse. De humor treft zijn doel meer dan dat ze mis schiet en wanneer deze genreprent stil lijkt te vallen, wordt de snelheid boemeltrein-gewijs weer opgedreven.
Ook op de kalmere momenten verveelt Sting niet noodzakelijk. De film bevat een reeks aan kleurrijke, cartooneske personages die tot leven worden gebracht door een adequate cast. Het is vooral aan de piepjonge Alyla Browne om de film te dragen en dat doet ze glansrijk.
Veel van zijn aantrekkingskracht ligt in het onderhouden productieontwerp. Hoewel de dynamische beelden soms aan de donkere kant zijn, worden ze door een soepele en speelse montage naar onbekende hoogtes gebracht voor het genre. Sting slaagt er hierdoor in om zijn setting helemaal tot leven te brengen. Wie evenzeer heel levendig lijkt is de spin zelf. De geslaagde mix van CGI, praktische effecten, camerawerk en geluidsdesign slagen erin om één van de meest geloofwaardige monsters in het genre te scheppen. En haar excretie is traditiegetrouw lijmig en slijmig.
Voor liefhebbers van beestenfilms is Sting dus een plezierige hommage. De productie steekt visueel met kop en schouders boven haar inspiratiebronnen, maar blijft een B-film in haar hart. Sting mag dan niet de meest diepgaande horrorfilm van het moment zijn, maar misschien is hij wel de charmantste.
Genre: Horror, Sci-Fi, Thriller
Jaar: 2024
Regisseur: Kiah Roache-Turner
Cast: Jermaine Fowler, Ryan Corr, Alyla Browne
Land: Australië, USA
Speelduur: 92 minuten
