De Maleisische cineaste Amanda Nell Eu komt met een knal op onze radar terecht, en niet alleen op die van ons. Haar filmdebuut won vorig jaar La Semaine de la Critique op het filmfestival van Cannes. Als je het aan ons vraagt is dit helemaal terecht, want Tiger Stripes is de meest verrassende genrefilm die wij in maanden hebben gezien.
In deze fantastische coming-of-age-prent met folk- en bodyhorrorelementen eindigt de zorgeloze kindertijd van de 12-jarige Zaffan abrupt wanneer ze ongesteld wordt. Plots kijkt haar omgeving anders naar haar. Haar rebelse karakter is moeilijk te rijmen met wat haar conservatieve omgeving van haar verwacht. Ze ziet nog het meeste af wanneer haar twee beste vriendinnen haar de rug toe keren. Hoe langer ze zich probeert te gedragen naar de norm, des te meer haar lichaam begint te veranderen op een monsterlijke manier. Zaffan wordt gedwongen om een keuze te maken tussen haar omgeving of haar innerlijke monster.
De diep symbolische metamorfose die Zaffan ondergaat is sterk in beeld gebracht aan de hand van praktische effecten en goede make-up. Haar veranderingen zijn een mix van beestachtige- en ouderdomskenmerken. Centraal hierin staat de tijger, wat in de Maleisische folklore veelal een symbool is voor kracht. Dit element past goed in de boodschap die Nell Eu wilt brengen. Tiger Stripes is een subversieve, feministische monsterfilm die de Maleisische rurale samenleving een gedurfde spiegel voor de neus zet.
Het rebelse verhaal wordt ondersteund door dansbare technobeats. Initieel lijkt het een atypische keuze voor een verhaal die zich afspeelt in een klein ruraal dorpje, maar in werkelijkheid is het een doordachte en gedurfde symbolische keuze die bijdraagt aan de tegendraadse identiteit van Tiger Stripes.
Het narratief mag dan wel sterk zijn, de beelden zijn soms nog sterker. Bijna elke frame kan worden ingekaderd. De achtergrond van een kleurrijk junglegebied met pittoreske watervalletjes is natuurlijk welkom, maar los daarvan zitten de met zon beladen beelden toch vol contrast.
Als we dan toch een puntje van kritiek moeten geven, zijn het de soms aftekenende performances. Begrijp ons niet verkeerd, hoewel soms aan de onzekere kant, acteren de jonge hoofdpersonages verrassend goed voor hun leeftijd, maar de serieuze thematiek vloekt soms met de tekenfilmachtige performances van sommige nevenpersonages.Als wij Tiger Stripes in één woord moeten omschrijven is het verfrissend. Het horrodrama mengt traditionele Maleisische folklore met moderne en maatschappelijk relevante thema’s op een behapbare manier. De kans is groot dat wij als simpele Belgen niet alle symboliek zullen begrijpen, toch is deze tijger toegankelijk genoeg om geen hersenen te doen smelten. Tiger Stripes is wat ons betreft een onverwachte topfavoriet voor de genrefilm van het jaar.
Genre: body horror
Jaar: 2023
Regisseur: Amanda Nell Eu
Cast: Zafreen Zairizal, Deena Ezral, Piqa
Land: Maleisië, Taiwan, Singapore, Frankrijk, Duitsland, Nederland, Indonesië, Qatar
Speelduur: 95 minuten
