Een paar seconden, meer heb je niet nodig om te zien dat Midnight Run een van de betere films is met Robert De Niro uit de jaren 80. Geen karikatuur van zichzelf, wel cool met de leren jekker en de sigaret in de mond. Reeds op het einde van de jaren 80 liet Robert De Niro horen dat hij zin had in iets anders, en dan een komische rol in het bijzonder. Zo had hij een grote interesse om de hoofdrol in Penny Marshall’s Big te spelen, maar de filmstudio was niet geïnteresseerd in hem als komiek.
Wel kreeg hij de hoofdrol aangeboden voor Midnight Run. Tegenwoordig staat deze titel bekend als één van de betere buddy movies, maar voor Paramount Pictures die oorspronkelijk de rechten op de film had lag dat toch anders. De studio geloofde wel in het script maar men vond het essentieel om een grote naam tegenover Robert De Niro te plaatsen. Het ging zelfs zo ver dat men de mannelijke tegenspeelster wilde veranderen in een vrouw, en dan het liefst met Cher die toen kassuccessen had met The Witches of Eastwick, Suspect en Moonstruck.
Regisseur Martin Brest stelde echter zijn veto en hamerde erop dat de rol van Jonathan Mardukas aka The Duke een man moest blijven. Paramount Pictures stelde Brest voor om de rol aan Robin Williams te geven, en hoewel Williams die net een grote hit had gehad met Good Morning, Vietnam akkoord ging, was er weer die verdomde Brest (hoewel hij gelijk had) die vond dat Charles Grodin de enige en beste optie was. Paramount Pictures vertrouwde het zaakje niet en trok de stekker uit het project om het vervolgens door te verkopen aan Universal die de tandem met De Niro en Grodin wel zag zitten.
De Niro kruipt in deze komedie in de rol van premiejager Jack Walsh. Ooit was hij een gerespecteerde flik maar zowel zijn privé- als carrièreleven liep op de klippen waardoor Jack de ene rotjob na de andere moet opknappen. Voor zijn nieuwste opdracht valt er 100.000 dollar te verdienen en dat door de boekhouder Jonathan “The Duke” Mardukas (Charles Grodin) in één nacht van New York naar Los Angeles over te brengen.
Op papier een gemakkelijke klus maar het wordt een aanval op drie fronten. Maffiabaas Jimmy Serrano (Dennis Farina) wil The Duke te pakken krijgen zodat hij niet tegen hem kan getuigen, maar ook de FBI die onder leiding staat van de incompetente, maar hilarische Alonzo Mosely (Yaphet Kotto) zitten hun op de hielen. Om het helemaal gek (en perfect) te maken moet Walsh zich ook uit de voeten maken voor zijn collega Marvin (John Ashton) die ook wel interesse heeft in het verdienen van 100.000 dollar.
In Amerika scoorde de film vrij goed, dankzij de zeer positieve perskritieken, maar bij ons blijft Midnight Run nog altijd één van die films met Robert De Niro die onder de radar bleef. Charles Grodin, die nadien blijvende littekens had van de echte handboeien, en dat omdat Robert De Niro hem aanmoedigde om geen rubberen te gebruiken, zei achteraf dat dit het beste scenario was dat hij ooit las. Een bewering die we best willen geloven, want Martin Brest die ook de eerste Beverly Hills Cop maakte weet perfect hoe hij de magie tussen De Niro en Grodin moet zien te vangen. Over ieder personage is goed nagedacht en hoewel de film bijna tegen de twee uur aanschuurt, verveelt die geen seconde.
GENRE: misdaad, komedie
JAAR: 1988
REGISSEUR: Martin Brest
CAST: Robert De Niro, Charles Grodin, Yaphet Kotto, John Ashton, Dennis Farina, Joe Pantoliano
LAND : USA
