In 2020 werd Host, geschreven en geregisseerd door Rob Savage, een sensatie. De onafhankelijke computerschermhorrorfilm werd zowel door critici en fans van het genre geprezen voor zijn creativiteit en suspense. Al vlug werd Savage’s talent voor het genre opgemerkt door Blumhouse, die de productie van Savage’s tweede horrorfilm, Dashcam opnam. Deze werd met meer controverse en verdeeldheid onthaald, maar was beargumenteerbaar creatiever dan zijn voorganger. Van die creativiteit schiet er in de Disney-productie The Boogeyman helaas maar weinig over.
The Boogeyman is losjes gebaseerd op een kortverhaal van Stephen King, maar haalt ongetwijfeld ook inspiratie uit andere succesvolle horrorfilms. Het plot focust zich op een rouwende familie die wordt belaagd door een bovennatuurlijk monster dat zich alleen in het donker manifesteert. Het monster is een metafoor voor het verwerkingsproces van de familie na het overlijden van de moeder. Kenners van moderne horror zullen ongetwijfeld de synopsis herkennen van The Babadook, met een vleugje Lights Out.
Helaas kan de film zich niet meten met zijn inspiratiebronnen in concept en uitwerking. The Boogeyman voelt constant aan als een film die je al eerder hebt gezien en die beter herinnerde dan hij feitelijk is. De plotprogressie verloopt heel voorspelbaar waardoor wij met momenten verveeld in onze stoel zaten. Het helpt ook niet dat het script een opeenstapeling van genreclichés en plotholes is.
Wij vragen ons nog steeds af waarom er constant gebruik werd gemaakt van aanstekers, kaarsjes en nachtlampjes om het monster te bestrijden, terwijl de lichtschakelaar nooit veraf was. De enige reden waarom we toch niet helemaal in slaap vielen was de goede acteerprestaties van Sophie Thatcher en de amper tien jaar oude Vivien Lyra Blair. Beiden waren geloofwaardig in hun rol en speelden goed op elkaar in als zussenduo.
Vonken van creativiteit zijn wel te vinden in de sterke cinematografie, die goed gebruik maakte van camerastandpunten en beweging, alsook in het opzet van sommige korte scènes waar er werd gespeeld met licht en duisternis. Helaas leiden deze scènes nooit tot iets substantieels en worden de ideeën nooit echt goed uitgewerkt.
Sfeervol is de The Boogeyman dus wel, maar het is liefdeloos en beige. Het voelt als een studiofilm waarvan het lot is bepaald door een manager met een grote checklist, met als gevolg dat de film nooit risico’s neemt. En dat is misschien wel het grootste risico van allemaal in een horrorproductie.
GENRE: horror
JAAR: 2023
REGISSEUR: Rob Savage
CAST: Sophie Thatcher, Chris Messina, Vivien Lyra Blair, David Dastmalchian, Marin Ireland
LAND: USA
