Jia Zhangke behoort samen met Wang Xiaoshuai, Lou Ye, Wang Quan’an en Zhang Yuan tot de zogezegde ‘Zesde Generatie van de Chinese cinema. Dat zijn regisseurs die na de demonstraties op het Tiananmenplein zonder overheidsfinanciering op een goedkope manier (bijv. door het gebruik van hd-camera’s) en vaak niet-professionele acteurs en actrices maatschappijkritische films zijn gaan maken. Hun stijl wordt vaak vergeleken met het Italiaans neorealisme uit de jaren 50 en met films die het goed doen bij de Westerse arthouse-fans. Filmmakers die hun ontevredenheid over de economische en politieke situatie uiten en hun cinema op personages richten die de Chinese overheid liever proberen weg te wissen. Het hoeft dan ook niemand te verwonderen dat Jia Zhangke een graag geziene gast is op Cannes die kan rekenen op de steun van critici, en die sinds zijn vierde speelfilm The World een boegbeeld van de Chinese cinema is geworden.
Ash Is Purest White is een bikkelhard gangsterepos dat het geweld van John Woo in zich draagt. Er zit weliswaar een diepere boodschap in de film verscholen, maar je kan hem evengoed zien als voer voor popcornvreters met een ruime blik. Net zoals zijn vorige films (A Touch Of Sin en Mountains May Depart) viel Ash Is Purest White op in Cannes, en mocht hij er meedingen voor de Gouden Palm, maar moest de duimen leggen voor Shoplifters van Manbiki Kazoku.
We volgen in een tweetal uur het trieste lot van Qiao (Zhao Tao). Samen met maffiabaas Guo Bin (Liao Fan) zwaait ze de plak in de armetierige mijnstad Datong die kreunt onder de armoede sinds de prijs van de steenkool naar een nieuw dieptepunt is gedaald. Bin heeft het daar voor het zeggen, maar op een avond wordt hij in de val gelokt door een bende motorfietsers die hem bont en blauw slaan.
Qiao snapt dat wanneer ze niet ingrijpt haar baas en geliefde zal sterven, en daarom neemt ze een pistool uit haar handtas en vuurt ze een waarschuwingsschot af om zo de aanvallers af te schrikken. Omdat het wapen illegaal is, belandt ze voor vijf jaar in de gevangenis. Bin die zijn leven aan haar te danken heeft, bezoekt haar gedurende deze tijd niet. Als ze vrijgelaten wordt, reist ze naar Hubei af waar ondertussen Bin de baas van een energiecentrale is geworden en probeert ze tevergeefs om met hem in contact te komen.
Ash Is Purest White slaat zonder genade de communistische droom aan diggelen. Een somber gangstersprookje dat heroïsch begint, maar net zoals Scorsese dat doet, in tragiek eindigt. De film bezit een schizofreen karakter die zweeft tussen tedere romantiek en bikkelharde agressie. Mensen waarvan je a priori weet dat ze zich in de afgrond zullen rijden. Ash Is Purest White vergt misschien enige investering om eraan te beginnen, maar eens je in een bizarre en sobere gangsterwereld vertoeft, wil je er alles over te weten komen. Gangsters zonder glorie, maar daarom niet minder hard.
GENRE: Misdaad
JAAR: 2018
REGISSEUR: Zhangke Jia
CAST: Tao Zhao, Fan Liao, Yi’nan Diao, Xiaogang Feng, Zheng Xu, Yibai Zhang
LAND: CHINA
