In 1991 waren de hoogdagen van Cannon al lang voorbij. Menahem Golan werd het hoofd van 21st Century Film Corporation, terwijl Globus nog Cannon-films maakte, dat toen deels onder de controle van Metro-Goldwyn-Mayer – en later van Warner – stond. Het verhaal zou, met weinig succes, nog blijven voortduren tot 1994. Maar dat betekende niet dat er een gebrek was aan typische Cannon-films, vaak niet meer dan een schaamteloze, ridicule rip-off van een reeds bestaande filmhit.
American Kickboxer 1 is daar zo één van. Eigenlijk niet meer dan een flauwe variant op het Rocky-verhaal waarbij het traditionele boksen werd ingeruild voor het kickboksen en dan wel van het soort waar sportregels zo goed als niet bestaan.
Ieder zichzelf respecterende sportfilm uit de jaren 80 en 90 had een held en een boosdoener nodig. De goede inborst is BJ Quinn, vertolkt door John Barrett die in feite een stuntman was, maar toch in een paar onbeduidende actiefilms zijn ding als acteur mocht doen. Quinn speelt de sport graag volgens het boekje. Helaas zit hij opgescheept met zijn vrij irritante uitdager Jacques Denard, vertolkt door Brad Morris in zijn enige hoofdrol, wat niet zo verwonderlijk is als je zijn acteerspel ziet in dit vehikel.
Na de zoveelste uitlokking is er ongewild een dode in het spel waardoor Quinn tien maanden moet brommen en vijf jaar schorsing aan zijn broek krijgt. Wat er in de gevangenis gebeurt krijgen we niet te zien – niet dat we daar zaten op te wachten – wel dat de pineut van plan is om zich als trainer opnieuw in de kickbokswereld te begeven.
American Kickboxer 1 volgt slaafs het stramien van een overbodige film die maar één doel heeft en dat is de ultieme confrontatie tussen de good en de bad guy. In het geval van deze anderhalf uur durende film betekent dat meteen ook het abrupte einde van de film waardoor nog maar eens duidelijk wordt dat het niet meer is dan een product. Op zich niks verwonderlijk want alle Cannon-films waren producten, maar wel soms goede producten!
Jammer genoeg kan dit niet gezegd worden over American Kickboxer 1. De fout ligt niet zo zeer bij het beroerde acteerspel, wel bij de bedenkelijke en ronduit rampzalige regie van Frans Nel. Zonder enige reden worden dialogen herhaald die als echo’s klinken, soms zoomt de camera net iets te gemakkelijk naar de richting van de intieme delen van het vrouwelijke schoon, maar vooral de popsongs zijn ronduit ellendig. Niet zo zeer de muziek, wel omdat Frans Nel het nodig vindt om na veertig minuten alles wat we tot dan zagen te herhalen in een compleet overbodige en vooral ridicule flashback.
In 1993 verscheen nog American Kickboxer 2, ofschoon je dat met een korreltje zout moet nemen. De film heette gewoon To the Death en had niets met American Kickboxer te maken. Cannon bleef echter Cannon tot op het bittere einde. Men dacht dat het publiek meer zin had om van de film met Dale Cook gewoon American Kickboxer 2 te maken, maar ook dat bleek niet meer dan de zoveelste vergissing van Yoram Globus te zijn.
GENRE: martial arts
JAAR: 1991
REGISSEUR: Frans Nel
CAST: John Barrett, Keith Vitali, Terry Norton, Brad Morris, Roger Yuan, Ted Le Plat
LAND : USA, Zuid-Afrika
