Evelyne D'Hoker

Als kind van de jaren ’80 waren The neverending story en The dark crystal mijn favoriete jeugdfilms. Op twaalfjarige leeftijd ontdekte ik Star Wars en Star Trek. Als veertienjarige bekeek ik The silence of the lambs op VHS - nog steeds mijn favoriete film aller tijden - die mijn ogen naar het “betere” werk opende en ik heb niet meer achterom gekeken. Ondertussen verslind ik ongeveer 200 films per jaar, kampeer ik zowat 2 weken in de Gentse bioscopen tijdens het filmfestival daar en kan je mij altijd het huis uit krijgen voor nieuw werk van François Ozon of Hirokazu Kore-eda. Als daarenboven Isabelle Huppert, Jodie Foster of Virginie Efira op het grote doek te zien zijn, durf ik zelfs over de Belgische grenzen te gaan om een film te bekijken.