Zou er één film met Bill Murray bestaan waarin hij niet onweerstaanbaar grappig is? Op en top Amerikaans, maar zonder meer één van de beste komieken en acteurs tout court. Een acteur ook die iedereen zonder de minste moeite naar huis speelt. Dat gebeurt ook in de iewat vergeten, maar fijne kleine komedie St. Vincent ook al krijg je er Naomi Watts als Russische hoer (inclusief accent) erbij, en zelfs een Melissa McCarthy die in deze komedie best wel genietbaar is.
Murray kruipt in de huid van ene Vincent MacKenna. Een ongenietbare vent die alleen maar aan geld en drank denkt, het soort kerel dat je liever niet als buur wil. Toen de film werd geschreven werd steevast aan Jack Nicholson gedacht, maar in 2014 was het al vrij duidelijk dat die geen zin meer had om op een filmset te staan. Murray dan maar, niet dat we daar minder tevreden mee zijn.
Wie weet was die “Sint” er wat te veel aan, want zowel het aureooltje boven Murray’s hoofd en de titel doen vermoeden dat het hoofdpersonage op een bepaald moment zijn manieren en hersenen zal gebruiken, en het is van dan af aan dat deze komedie van Theodore Melfi veel te veel de feelgood-toer opgaat. In het eerste deel zien we een hilarische Murray die er stevig op los zuipt en het met iedereen aan de stok krijgt.
Ook met zijn nieuwe buur Maggie (Melissa McCarthy) die vanaf de eerste dag de volle laag krijgt wanneer de verhuizers Vincents tuin en auto vernielen. De jonge vrouw heeft het niet alleen lastig om de eindjes aan elkaar te knoppen, maar door haar krankzinnige werkuren in de kliniek als verpleegster slaagt ze er niet in om haar zoontje Olivier (Jaeden Lieberher die ook in de 2019-versie van It zat) tijdig van school te halen. Vincent laat voor één keer zijn goed hart zien en wil (weliswaar tegen fikse betaling) voor babysitter spelen.
De oude knorpot ontdekt dat het ventje het kneusje van de school is dat alsmaar gepest wordt. En vanaf dan zijn het de clichés die deze film overheersen want dan wordt St. Vincent een soort van Karate Kid waarin de oude meester het jong grut leert hoe je het best iemand op zijn bakkes geeft.
Theodore Melfi die nadien ook Hidden Figures maakte (een film over vier zwarte vrouwelijke wiskundigen die bij de NASA werkten) blinkt vooral uit in het uitmelken van zijn personages. Bij Murray heb je daar het minste last van omdat zijn smoelwerk nu eenmaal geboren is voor het witte doek, maar het personage van Naomi Watts die er alles aandoet om als Russische hoer zo slecht mogelijk Engels te spreken verliest na een tijdje helaas al zijn kracht. McCarthy acteert ingetogen, en laat dat een voordeel zijn. De film is vooral in het eerste deel ontzettend grappig, maar ergens in het einde sleept deze komedie zich wat naar haar einde toe, ook al zijn de momenten waarop je je horloge checkt toch eerder schaars.
GENRE: komedie, feelgood
JAAR: 2014
REGISSEUR: Theodore Melfi
CAST: Bill Murray, Melissa McCarthy, Naomi Watts, Chris O’Dowd, Terrence Howard, Jaeden Martell
LAND: USA
