“We hebben een idee, mijnheer. Een film draaien over een vent die aan de drank zit en alles in zijn kont steekt omdat hij het lekker vindt. Het gaat zelfs verder, mijnheer. De man uit ons verhaal heeft een bijzondere kont want hij kan er voorwerpen in doen verdwijnen. Het begint onschuldig met een wc-ontstopper, maar al gauw verdwijnt ook het schoothondje des huizes in het poepgaatje van het baasje. En het gaat nog verder, want de viezerik ontvoert ook kindjes die hij op hun beurt doet absorberen in de wegen van zijn darmen.” Que? We raden het echt niemand aan om met deze gestoorde praat een producer te overtuigen, maar Tyler Cornack die dit verhaal schreef, de film regisseerde en ook nog eens de hoofdrol voor zijn rekening nam, deed het wel en vond geld voor deze productie.
Butt Boy is een film die je niet serieus kan nemen en die ook moeilijk onder te verdelen is in een bepaalde categorie. Goedkope wansmaak, maar aangezien daar nog geen officieel vakje voor bestaat, houden we op iets dat het midden houdt tussen een komedie en een horrorfilm. Wel een verhaal waar goed over is nagedacht en wel met een gegeven dat van de pot gerukt is.
Het is duidelijk dat Tyler Cornack meer wil dan alleen maar schofferen. De film zit uiteraard vol vulgaire pis- en kakhumor (wat wil je met zo’n script), maar er zit ook wat maatschappijkritiek in verwerkt en dat zie je eigenlijk al vanaf de openingsscène wanneer Chip Gutchel verplicht wordt om op kantoor mee te doen aan allerlei debiele invallen van de bedrijfsleider die duidelijk goed wil scoren op de teambuilding-schaal.
Ook zijn huwelijk met Anne (Shelby Dash) is er eentje waar maar weinig mensen gelukkig mee zouden zijn. De twee hebben elkaar niets te zeggen, en op een dag wordt het Chip allemaal te veel en probeert hij zichzelf op te hangen met een tuinslang, maar ook dat mislukt.
We hebben al een flink deel uit de Troma-catalogus gezien en dus kun je ons niet al te vlug choqueren, ook al is walgelijk hier het te gebruiken woord. Vies of debiel, grensverleggend of gewoonweg platvloers, wie zal het zeggen? Wel is Butt Boy in de eerste plaats een ontzettend lelijke film. En dan hebben we het niet over de met stront besmeurde darmen van onze filmheld, maar wel hoe Cornack dit allemaal in beeld brengt.
Butt Boy is dan ook het soort film die je zou verwachten van pakweg Kevin Smith. Voor eventjes is het allemaal wel grappig, maar het anale concept wordt (ook al is de film niet bijster lang) zo uitgemolken dat je op het einde niet meer dan flauwe (allesbehalve grappige) schetenhumor overhoudt.
GENRE: zwarte komedie
JAAR: 2019
REGISSEUR: Tyler Cornack
CAST: Tyler Rice, Tyler Cornack, Shelby Dash, Brad Potts, Austin Lewis, Robert Ackerman Moss
LAND: USA
