6 maanden na de dood van hun vriend besluiten vier vrienden om de reis te maken die hij wilde doen met hen. Als een eerbetoon aan hun overleden vriend trekken Phil, Dom, Hutch en Luke naar het noorden van Zweden voor een trektocht, alsook om een altaar voor hun vriend op te zetten en hem zo de laatste groet te kunnen brengen. Wanneer ze hun tocht verder zetten, raakt één van hen echter gewond. Een domme blessure met vergaande gevolgen. Het zet de groep namelijk aan om te zoeken voor een kortere route waarbij de ze open dalen van de Zweedse bergen links laten liggen en door een bos trekken. Een bos met duistere geheimen.
Onder de baan vinden ze niet alleen symbolen in bomen gekerfd, maar ook een ritueel geslacht dier. Terugkeren is echter geen optie vinden ze en ze zetten door, zelfs als dit betekent dat ze hierbij in het bos zullen moeten overnachten. Wanneer één van de vrienden echter beweert dat hij iets vreemd heeft gezien, bereiken de spanningen hun kookpunt. Schuld, woede en verwijten, opgebouwd in de zes maanden sinds hun vriend om het leven is gekomen, komen allemaal boven en dreigen een kloof te drijven tussen de vrienden, maar dan doen ze de verschrikkelijke ontdekking dat het bos inderdaad bewoond wordt door iets vreemds. Iets dat hun grootste trauma’s lijkt boven te halen…
Gebaseerd op de gelijknamige roman van schrijver Adam Nevill uit 2011, The Ritual is een film die heel snel furore wist te maken online. Hele ontledingen van de thema’s en motieven van de deze films sprongen op als paddenstoelen en het is niet moeilijk om te zien waarom deze film zo’n dankbaar onderwerp biedt voor dit soort dissecties. The Ritual is een themarijke, folkachtige griezelervaring uit de duizend, zich afspelend in de prachtige bossen van Zweden. Een setting die zowel feëeriek als spookachtig kan zijn, het is perfect en dat is nog voor de filmmakers blijk tonen van hun scherp gevoel voor atmosfeer en spanning. Visueel is deze film dan ook een plaatje, zeker wanneer de schuld die bepaalde personages voelen, zich ook beginnen te manifesteren in een surreële (maar oogstrelende) overgangen van natuur naar nachtmerrie. Het heeft een unieke sfeer aan de film die lastig te vergelijken valt met andere films.
Ook trauma zelf wordt geweldig gebracht. Het gevolg van een onmogelijke keuze, een onmogelijke situatie waarbij je nooit echt weet: “Hoe zou ik gereageerd hebben, moest ik in zijn schoenen hebben gestaan”. Tuurlijk, er zullen genoeg stoere tongen zijn die zouden beweren dat ze van alles gedaan zouden hebben, maar iets fantaseren en iets doen zijn heel verschillende dingen en de impact die het heeft gehad op het personage is hier uitstekend gebracht. Hieruit voortvloeiend is het collectieve trauma voor de groep, enerzijds hebben we iemand die zich schuldig voelt en anderzijds is er een groep vrienden waar sommigen hem ook schuldig vinden. Die hem zij het stilzwijgend, zij het openlijk verwijten wat hij wel en niet heeft gedaan.
Dit zorgt dan ook voor de nodige spanning tussen de vrienden en het is één van de zeldzame momenten dat er een conflict is tussen vrienden, dat niet alleen natuurlijk aanvoelt maar waarbij je nog steeds het gevoel hebt dat dit echt vrienden zijn, of zijn geweest. Want door wat er is gebeurd, zijn ze toch uit elkaar aan het vallen, maar ook dit gebeurt op een realistische manier. Het is allemaal heel makkelijk om je voor te stellen en nergens voel je echt van: dit zijn slechte vrienden voor elkaar. Nee, dit zijn vrienden die iets slechts hebben meegemaakt en de één kan daar al beter mee om dan de ander. Deze spanningen op zich zouden een perfecte basis kunnen geweest zijn voor een dramafilm en eigenlijk zou dit verhaal niet meer nodig hebben gehad.
Dat zou echter wel ook meteen betekenen dat we geen horrorfilm hebben en dat zou een zonde zijn geweest. Want de horror die het aanbrengt, kom op een waarlijk monsterlijke manier aandraven en we zouden het niet anders willen zien. Op een exotische manier is dit evenveel horrordrama als creature feature met één van de beste monsters in moderne horror.
Moder is een onvergetelijk creatuur met een iconisch design, enkel verder geaccentueerd door hoe spaarzaam de makers hem inzetten. Zo zien we deze woudbewoner voor het grootste deel van de film maar in glimpen, verder bijdragend aan de toch al fantastische en griezelige sfeer van de film. Als we hem dan in zijn volle glorie zien, naar het einde toe, kan je niet anders dan stellen: deze ziet er magnifiek uit. Met een even briljante manier van slachtoffers maken. Niet de meest bloederige executiemanier maar toch is het best memorabel om te zien wat het doet.
Het enige dat we er op zouden kunnen merken, is dat het veelal op dezelfde manier slachtoffers maakt. Het is een muggenziften, zeker omdat de methode dan misschien wel gelijk is, toch zijn er visuele verschillen en verder is er eigenlijk weinig te beklagen bij deze film. Sommige acties van de vriendengroep zijn minder leuk om te zien maar toch, ze voelen best natuurlijk aan. Vriendschappen zijn niet rozengeur en maneschijn. Nee, echt een topper deze film.
The Ritual is één van die films waar alle prees die het heeft gekregen, volledig terecht is gebleken en meer. Het verstaat het concept van een conflict in een vriendschap perfect en zorgt er voor dat ondanks de spanningen in de vriendengroep ze altijd als vrienden blijven aanvoelen, zelfs als het eens mis lijkt te gaan. Ook de rol van trauma in het verhaal weet het geheel naar een hoger niveau te tillen, met geweldige visuele manifestaties van dit trauma en het is een prachtig voorbeeld van niet alleen iets zeggen maar het ook echt tonen.
Het creëert een perfecte atmosfeer voor een beklijvende film en dat is nog zonder dat we over het monster van dienst hebben gesproken. Topdesign, unieke executiemanier, interessante informatie. Deze film heeft alles dat je zou mogen verwachten van een horrorfilm. Hij is dan ook enorm warm aan te bevelen want het is ook zo één van de films waar het moeilijk is om echt problemen in te zien. Het zal dus ook bij veel mensen erg hoog scoren op hun lijsten voor beste horrorfilms van de 2010’s. Maar oordeel vooral zelf: The Ritual is te bekijken op Netflix.
GENRE: HORROR, THRILLER, MYSTERY
JAAR: 2017
REGISSEUR: David Bruckner
CAST: Rafe Spall, Arsher Ali, Robert James-Collier, Sam Troughton
LAND: Verenigd Koninkrijk, Canada
