Invaders From Mars is een sciencefictionfilm uit de eighties waar je doorgaans weinig of niets van hoort, maar eens je aan dit vehikel begint, weet je waarom. Nochtans waren de dromen enorm groot, maar dat is iets wat wel vaker het geval is bij de Cannon-films. Het gerucht gaat de ronde dat de Cannon-mannen Menahem Golan en Yoram Globus een hekel aan de film hadden en dat ze vonden dat de regisseur hen in de zak had gezet.
Die regisseur was wel niet de eerste beste. Tobe Hooper is de man die met The Texas Chain Saw Massacre uit 1974 het horrorgenre mee hielp bepalen. Wat nadien volgde was helaas een heel pak minder. Er was nog wel het tamelijk overschatte en door Steven Spielberg geproduceerde (of was het zelfs geregisseerd?) Poltergeist, maar nadien waren het stuk voor stuk B-films zoals Lifeforce en de sequel The Texas Chainsaw Massacre 2.
Ergens daartussen in, 1986 om precies te zijn, vind je Invaders from Mars, wat een remake is van de gelijknamige film uit 1953. Een B-film zoals er in de fifties zo veel gemaakt zijn, maar die een nieuw leven ging leiden door de multimiljonair, sciencefictionfreak en filmverzamelaar Wade Williams die de filmrechten ervan opkocht, ook al hoor je her en der dat dit op een eerder louche manier is gebeurd. Williams ging steeds op zoek naar de beste kopieën of hij sleutelde zelf wat aan de films zoals hij bijvoorbeeld ook deed in Rocketship X-M die hij ook tot zijn eigendom maakte.
De film bleef in ieder geval niet in de obscuriteit hangen, want in het midden van de jaren ’70 zorgde deze Williams ervoor dat Invaders From Mars opnieuw in de zalen getoond werd. Het was onder zijn impuls dat men ook dacht aan een remake. Een idee dat er op papier goed uitziet. Meer had men bij Cannon niet nodig om groen licht te geven. Voor de rechten van de remake ontving Williams 50 keer meer het bedrag dan dat hij oorspronkelijk had betaald, en dan hebben we het nog niets eens gehad over de opbrengst van televisie-uitzendrechten en videoreleases.
Een film die erom vele redenen niet al te bijster goed uitziet. Bijvoorbeeld door de special effects, ook al waren die gemaakt door Stan Winston (hij werkte gelijktijdig aan Alien) en John Dykstra die met zijn werk voor Star Wars een Oscar op zak had. Maar het mocht niet baten. In het beste geval kun je de buitenaardse wezens leuk vinden wegens hun cheesy ’80’s-look, maar in feite zien ze er in de eerste plaats vooral onnozel uit.
Zoals altijd mocht het niet te veel kosten bij Cannon. Dat zag je niet alleen aan de special effects, maar ook aan de casting. Voor het kindsterretje vond men Hunter Carson die eerder al eens in Paris, Texas van Wim Wenders mocht opdraven, maar de voornaamste reden was omdat hij in werkelijkheid het zoontje was van Karen Black die de hoofdrol speelde. De filmografie van deze actrice is behoorlijk indrukwekkend. Maar ook al bleef ze acteren tot aan haar dood in 2013, lag het zwaartepunt van haar filmcarrière in de jaren ’70. Alles begon met een rol in You’re a Big Boy Now van Francis Ford Coppola en daarna was ze te zien in o.a. Easy Rider, Five Easy Pieces, Airport 1975 en The Great Gatsby. In de jaren ’80 was de faam al een pak minder en was ze bijv. te zien in de tv-film rond Kid Creole & The Coconuts (dat bestaat!) en deze Invaders From Mars.
Wie er ook bij was, was Timothy Bottoms, van wie men door zijn rol in The Last Picture Show ooit nog dacht dat hij een groot acteur ging worden, maar die zijn carrière diende te eindigen als imitator van George W. Bush omdat hij zo goed op de president leek. En misschien de beroemdste van allemaal: Louise Fletcher die iedereen tot in de eeuwigheid zal blijven associëren met zuster Ratched uit One Flew Over the Cuckoo’s Nest, maar hier toont dat ze ook slecht kan acteren.
Zoals de titel aangeeft wordt de aarde overspoeld door marsmannetjes (vreselijke gedrochten die lijken op afgedankte poppen uit The Dark Crystal) en die worden ontdekt door David (Hunter Carson), een 12-jarig ventje dat ervan droomt om astronaut te worden en zijn avonden vult met naar de sterren te kijken. Op een nacht ziet hij een buitenaards ruimteschip landen op een weide die vlakbij zijn huis ligt. Zijn vader (Timothy Bottoms) laat zich overhalen om het zaakje te gaan onderzoeken, maar wanneer hij terugkeert doet hij de vreemdste dingen en heeft hij in zijn nek een vreemd litteken. Ook Davids moeder Helen (Laraine Newman) en ook zijn lerares (Louise Fletcher) veranderen, maar er is niemand die iets van zijn gekke verhalen gelooft, behalve de schoolverpleegster Linda Magnusson (Karen Black).
Met een verlies van ruim 12 miljoen dollar werd dit de zoveelste flop voor Cannon en die vooral herinnerd wordt door zijn loopbaan in de videotheek, want daar deed hij het (zoals alle andere Cannon-titels) nog vrij behoorlijk.
GENRE: sciencefiction
JAAR: 1986
REGISSEUR: Tobe Hooper
CAST: Karen Black, Hunter Carson, Timothy Bottoms, Laraine Newman, James Karen, Bud Cort
LAND: USA
