Haar eerste rol van betekenis veroverde Kate Beckinsale in Kenneth Branaghs filmadaptatie van Shakespeare’s Much Ado About Nothing en meteen bracht ze de hoofden van Denzel Washington en Keanu Reeves op hol. Pearl Harbor werd haar eerste Amerikaans big budget project en was meteen een schot in de roos.
Beckinsale zag voor het eerst het licht in Londen op 26 juli 1973. Haar ouders zijn ‘beroemdheden’ in het Brits televisiewereldje. Haar moeder staat aan het hoofd van de afdeling die verantwoordelijk is voor de casting bij de BBC. Haar vader Richard Beckinsale overleed in 1979 ten gevolge van een hartinfarct maar was een gevierd acteur die vooral bekendheid verwierf in Britse komedies. Als tiener werd ze tweemaal onderscheiden met de felbegeerde W.H. Smith Young boekenprijs voor haar ontroerende gedichten en kortverhalen. In een private school studeerde ze ballet en trok vervolgens naar de Oxford universiteit wat ze op de koop toe wist te combineren met studies in Franse en Russische literatuur. Ze brak haar opleiding na drie jaar af voor een carrière als actrice.Deze beslissing leverde haar geen windeieren op.
Grillen van een échte star heeft ze alleszins al in petto. In de presidentiële suite van het sjiek vijfsterrenhotel Le Bristol in Parijs waar we haar destijds spraken voor Pearl Harbor, laat ze bijna twee uur op zich wachten. Een schoonheidsslaapje en een uitvoerige schminksessie klaar je inderdaad niet in een vingerknip.
Pearl Harbor heeft uw leven blijkbaar grondig gewijzigd?
Kate: De voorbije twee jaar zijn bijzonder hectisch verlopen. Ik heb twee geweldige ervaringen achter de rug die mijn leven totaal hebben veranderd. Eerst ben ik bevallen van Lilly, mijn dochtertje en nu ben ik opeens de ster van een grootse studiofilm.
Al spijt dat u hebt gekozen voor zo’n megaproductie?
Kate: Tot op vandaag niet. Dat kan natuurlijk snel veranderen maar momenteel ben ik heel trots op mijn prestatie. Daarentegen is de zenuwslopende promotie geen prettige ervaring. Alles is minutieus geprogrammeerd en ik heb geen tijd meer over voor mezelf. Ik voel me als een door de neus geringd rund waar ze de wereld mee rondheulen.
Hoe bent u bij deze film betrokken geraakt?
Kate: Zowat iedere actrice tussen 20 en 40 jaar in Hollywood aasde op deze rol. Voor Pearl Harbor wist ik niet wie Jerry Bruckheimer en Michael Bay –het duo dat als producer en regisseur sinds jaren de box office aanvoert in Hollywood – waren. Ik was toevallig in New York waar me twee bladzijden van het script werden overhandigd. Ik moest op die basis een auditieve auditie doen. Geen ideale omstandigheden. Terug in Londen stuurden ze me het volledige script en werd ik verliefd op het verhaal en het personage van Evelyn, de verpleegster. Enkele dagen later vond ik een open vliegtuigticket naar L.A. in mijn brievenbus!
Is het correct dat de rol reeds was toegekend aan Charlize Theron die opstapte om samen met Keanu Reeves de romantische komedie Sweet November te draaien?
Kate: Michael Bay vertrouwde me later toe dat hij Charlize Theron niet geknipt vond voor de rol. Hij noemde haar een mannequin met een te koele uitstraling. Hij wou iemand met klasse die niet overdreven mooi was omdat het vrouwelijk publiek zich ongemakkelijk voelt wanneer het op het scherm een té knappe verschijning zien. Dat profiel vond hij blijkbaar passen bij mij.
Is Pearl Harbor voor je een oorlogsfilm of een love story?
Kate: Het is in de eerste plaats een ouderwetse epic waarin ze gebruik hebben gemaakt van de laatste technische snufjes. Ik was verrast toen men de film omschreef als een blockbuster. Tijdens de opnames voelde het niet zo aan. We hadden het warme gevoel dat we samen aan zo’n goede en passionele klassieke film hadden gewerkt. De film is een geslaagde combinatie geworden van de twee genres.
Hoe heb je je voorbereid op de rol van de verpleegster?
Kate: Ik heb uren gepraat met tal van overlevenden en ook met verpleegsters die het allemaal echt hebben beleefd. Dit was een aangrijpende emotionele ervaring. De medische basistechnieken, de specifieke handelingen en de knepen van het vak werden me aangeleerd door enkele professionele verpleegsters. Op de set werd ik bijgestaan door een expert die me toonde hoe ik injecties moest geven en bovendien mocht ik op hem oefenen, een dappere kerel.
Men voorspelt dat u dezelfde waanzinnige populariteit te wachten staat als Kate Winslet na Titanic?
Kate: Hoewel ik de toekomst uiteraard niet kan voorspellen, heb ik daar mijn twijfels over. De love story is minder lineair dan in Titanic en onze romance wordt gesitueerd tegen een historisch onthutsende achtergrond. Ik vermoed dat er daarom veel minder aandacht zal worden geschonken aan de acteurs. Echt zeker zal ik natuurlijk pas zijn over een paar weken.
Stel dat het toch anders loopt, wat dan?
Kate: Ik blijf met beide voeten stevig op de grond. Ik stam uit een familie van acteurs en ben met dit métier opgegroeid. Ik ken de klappen van de zweep. In het verwende filmwereldje valt of staat alles met succes. Onder alle omstandigheden het hoofd koel houden is de boodschap. Ik ben goed voorbereid. Wat er ook gebeurd, mijn nieuwe filmprojecten zullen niet worden bepaald door de paycheck maar in de eerste plaats door mijn hart.
Hoe was het samenwerken met een aanbeden adonis als Ben Affleck?
Kate: Gewoon vriendelijk omdat we samen hadden beslist dat de chemische reactie die tussen geliefden ontstaat heel spontaan en als écht moest overkomen op het scherm. Daarom waren we buiten de set dus moedwillig geen vriendjes. Maar hij is een best aardige kerel en ik weet dat heel veel vrouwen jaloers op me zullen zijn omdat ik zo veel tijd met hem heb kunnen doorbrengen.
Hebt u een leuke anekdote meegemaakt tijdens de opnames?
Kate: Ja hoor! Josh Hartnett – de jonge acteur die de rol van de piloot Danny Walker vertolkt – keek al weken gretig uit naar de vrijscène die we samen moesten doen in de vliegtuighangar. Hij kon er maar niet over zwijgen. Ik dacht dat hij erop verlekkerd was en ik daagde hem al plagend nog meer uit. Naderhand werd duidelijk dat hij er heel verlegen om was. Hij zag er werkelijk tegenop en werd met de dag zenuwachtiger. Op de koop toe kwam mijn vriend en de vader van Lilly, die bewuste draaidag toevallig op de set wat rondhangen. Nog meer brute pech voor Josh die als een bedeesde puber reageerde. Hij wist echt niet hoe hij zich moest gedragen. Meermaals heeft hij zich bij mijn vriend verontschuldigd. Achteraf hebben we er nog allemaal hartelijk om gelachen.
