Massage Parlor Murders wordt vaak gezien wordt als één van de beste die de duistere kant van New York in de jaren ’70 toont. Goed om te weten, en ergens is dat ook wel zo, maar daarmee heb je meteen ook de enige reden om deze exploitation-thriller te gaan bekijken. Voor de rest moet je het niet doen. Je kan je misschien nog wel amuseren met het staren naar blote konten van ’70’s-schoonheden maar als film mist dit gedrocht alles. Er is geen sprake van editing of verhaal en ook de logica is compleet zoek. Er wordt ontzettend slecht geacteerd en op de koop toe is het ook nog eens vervelend om naar te kijken.
Het verhaal van deze film is eigenlijk samen te vatten in de filmtitel zelf. In het hartje van New York City loopt er een gek rond die de massagesalons afdweilt en daar de één na de andere vrouw vermoordt. Het is een scène die je ongeveer vijf keer te zien krijgt. Steeds met hetzelfde decor en dezelfde set-up, alleen het slachtoffer is verschillend en de manier waarop ze gedood wordt.
De ene keer is dat door het gezicht met de spiegel te verbrijzelen en de andere keer volstaat een handdoek om de vrouw er in kwestie mee te wurgen. Nooit wordt het spannend, wel moeten we toegeven dat de special effects meer dan geslaagd zijn en er vrij realistisch uitzien. De twee rechercheurs Rizotti (George Spencer) en O’Mara (John Moser) zijn met de zaak belast en gaan op zoek naar de moordenaar. Hun methodes zijn te gek voor woorden. Gewoon iemand die ze op straat door zijn looks er zo maar uitpikken, hem tot moes slaan om dan tot de vaststelling te komen dat ze zich hebben vergist.
Met zo’n premisse zou je kunnen denken dat je een leuke misdaadfilm te zien zult krijgen met een erotisch en retro-tintje. Dat van die tintjes klopt wel, maar het verhaal zelf slaat nergens op. Zelfs de ontknoping (als je het al zo kan noemen) is zo van de pot gerukt, en vooral slecht geregisseerd met slow motion net op het moment dat slow motion niet moet. Soms voel je je als een toerist die een ritje neemt met een sightseeing bus en zo de nachtelijke straten van New York ontdekt. Het moet worden gezegd dat dit best leuk is om te zien, maar of dat nu ook een goede film oplevert is een andere kwestie.
Er is ook een wilde achtervolging die (hoe kan het anders) die zo slecht in scène gezet is dat het na een paar seconden al begint te vervelen. De grootste troef was dat men voor deze film Sandra Peabody (aka Sandra Cassel) kon strikken, de actrice die anderhalf uur het slachtoffer was van een verkrachting in The Last House On The Left van Wes Craven. Niet dat ze na deze culthit daar een carrière als actrice aan over hield. Zeg zelf, titels als Teenage Hitchhikers, The Filthiest Show In Town of Voices Of Desire liegen er niet om.
De makers beseften dat ze Sandra Peabody moesten gebruiken en dus werd ze verliefd op één van de agenten en komt ze meermaals in beeld. Ook hier loopt het fout, je ziet het koppel minutenlang keuvelen door Central Park en vooral veel vrijen. Scènes die zo lang duren dat je blij bent dat er in je buurt een smartphone ligt. We zien verder nog een scène waarin een agent naar de kerk gaat en via de lezing van het Evangelie weet wie de moordenaar is (ook al is dat voor de kijker allesbehalve logisch) en er is ook nog een fragment van zo’n tien minuten dat zich in een zwembad afspeelt en waar mensen poedelnaakt zwemmen. Ook zonder reden, want meer valt er niet te zien.
De film werd gemaakt door Chester Fox en Alex Stevens. Het werd hun enige titel, hoewel Stevens in Hollywood bleef werken als stuntman en nietszeggende rolletjes aanvaardde zoals een buitenwipper of in Silent Night, Bloody Night als de man die in brand vloog. De regie is gewoon één ellendige boel. Niet zo slecht dat het leuk wordt, maar gewoon degoutante onkunde. De film is uitgebracht via Vinegar Syndrome, en dat resulteert natuurlijk in een ongelooflijk goede transfer. Kunnen we toch nog iets zeggen over Massage Parlor Murders!
GENRE: thriller, erotiek
JAAR: 1973
REGISSEUR: Chester Fox, Alex Stevens
CAST: George Spencer, John Moser, George Dzundza, Sandra Peabody, Anne Gaybis, Marlene Kallevig
LAND: USA
