De in Parijs geboren filmmaker, scenarist en producer Luc Besson, regisseerde in de jaren 80 het drieluik: Le Dernier Combat (een post-apocalyptisch zwart-wit drama), Subway (een eclectische actiefilm waarvoor hij ondergronds ging) en Le Grand Blue (een mooie plaatjes-dolfijnen-epos over vriendschap) en plotsklaps was hij wereldberoemd. Vervolgens nam hij aan dat de Franse cinema tot meer in staat is dan zogenaamde pseudo-intellectuele en post-nouvelle-vague-films.
Met de zelf geregisseerde films (The Fifth Element, Atlantis, Joan Of Arc) en sinds 2000 via zijn Eurowood-fabriek (de Taxi-, Taken– en Transporter-franchises) wou hij per se aantonen dat de Franse filmindustrie kan concurreren met de Amerikaanse blockbusters. Commercieel is hij geslaagd in zijn opzet en maakt (de steenrijke) Besson momenteel vanuit zijn nieuwe Cité du Cinéma-studiocomplex, zogenaamde Hollywood-producties aan de ‘lopende band’.
Is Besson een goed regisseur? Dat maakt iedereen wel voor zichzelf uit, maar hij is zeker een mega-productief en gigantisch prijsbeest die op volle toeren draait als hij actiefilms kan regisseren met een korte voornaam in de titel (zie Nikita, Léon, Arthur). Christopher Lambert besloot als EuropaCorp-CEO om zijn voorzitter (monsieur Besson himself) een monster-budget van 49 miljoen Euro toe te stoppen om Lucy aan de box-offices te verpulveren. Hoewel Angelina Jolie aanvankelijk de titelrol zou vertolken, werd ex-Miss Pitt toch vervangen door de platinablonde power-chick Scarlett Johansson.
Lucy vertrekt van de hypothese dat de gemiddelde mens slechts 10% van zijn hersencapaciteit gebruikt, maar lanceert vol venijn de vraag wat er zou kunnen gebeuren mocht dit worden opgedreven tot een volle 100%. Lucy heeft het antwoord wanneer ze als losbandige jonge studente toevallig betrokken raakt in een maffe Aziatisch drugsdeal en vervolgens wordt gedwongen om als ‘drugs mule’ een zakje CPH4 (een blauwe diamant-achtige super-drug) dat in haar abdomen wordt ingenaaid, over de grens te smokkelen. Als het gevaarlijk synthetisch goedje door een gewelddadige ‘rencontre’ begint te lekken, transformeert de brave meid in een soort mega-intelligente-robot annex kick-ass-heldin die de mensheid wil behoeden van de ultieme ondergang.
Lucy is een hypergewelddadige, mega-gestileerde en visueel spetterende SF-actiethriller met de diepgang van een vingerhoedje en met veel wetenschappelijk gezwets en jatwerk (Limitless, The Matrix, Transcendence en zelfs een snuifje 2001: A Space Odyssey). Besson trekt ook nog alle wapen- en geweldregisters open en maakt van enge hotelgangen (die gestileerde shoot-out in slow-motion op een imponerend muziekstuk van Mozart) en de straten van Taipei, Berlijn, Rome en vooral Parijs een adembenemend strijdtoneel (die geschifte auto-achtervolging door de drukke lichtstad, uiteraard in de ‘verkeerde’ richting).
De nuchtere filmkijker krijgt heel wat te slikken, maar schuif alsjeblief voor een keer je scherp kritisch beoordelingsvermogen aan de kant en geniet van deze Besson in overdrive die is gemaakt met zoveel flashy flair, vette knipogen, aardige montage-keuzes (die metaforische scènes over het dunne jasje van beschaving en de rudimentaire wildernis), aanstekelijke humor en over-the-top geweldballetten, dat de schellen van je ogen vallen. Bovendien is Morgan Freeman als ernstige wetenschapper heel overtuigend, zet Choi Min-sik (I Saw The Devil, Oldboy) een gevreesde maffiabaas neer en is Scarlett Johansson in bloedvorm als de wraakengelachtige Lucy In The Sky With (blue) Diamonds mét altruïstische drijfveer. Besson vindt zichzelf opnieuw uit en levert een steengoede en onderhoudende actiefilm af die met liters cola en bakken popcorn vlotjes door de keel schuift.
GENRE: sciencefiction, actie
JAAR: 2014
REGISSEUR: Luc Besson
CAST: Scarlett Johansson, Morgan Freeman, Amr Waked, Choi Min-sik
LAND: Frankrijk
