THE LAST MATINEE 

The Last Matinee is zo’n film die mits wat minder geluk nauwelijks opgemerkt zou worden, maar door een wereldwijde release op het Britse cultlabel Arrow Video een titel werd die menig cultliefhebber zag passeren en wie weet ook de interesse aantrok. Wie een horrorfilm verwacht om de duimen en vingers bij af te likken en denkt de verborgen parel onder de Arrow-titels te ontdekken, moeten we meteen ontgoochelen, want deze Spaanstalige horrorfilm uit 2020 is niet meer dan een vingeroefening, maar wel een interessante, al moeten we er meteen aan toevoegen dat nadien regisseur Maximiliano Contenti niets meer van zich liet horen.

Deze internationale co-productie film die ook de wereld ingestuurd werd als Red Screening was een onderonsje tussen tussen Uruguay, Mexico en Argentinië. Het was de bedoeling van Maximiliano Contenti om een hybride te maken tussen de giallo en de klassieke Amerikaanse slasherfilms. Bovendien wilde hij de setting van zijn film in een oude bioscoop plaatsen, kwestie van hommage. De film speelt zich zo goed als volledig af in een bioscoopzaal, en dan nog wel zo één waar je je als cinefiel meteen zou willen neerzetten.

Het jaartal is 1993 en de plaats van afspraak Montevideo, de hoofdstad van Uruguay. Midden in het centrum vind je nog een zaaltje waar men ouderwetse horrorfilms draait. Je kan de hoofden op één hand tellen en dan nog wel van het soort die geen greintje respect heeft voor het bioscoopgebeuren. Luidop praten, je vriend een aftrekbeurt geven of de sigaret doven op je zitje. Het zijn allemaal zaken die er kunnen. Contenti heeft echter weinig medelijden met de ongemanierde schavuiten, want zoals de titel het laat vermoeden wordt het hun laatste bezoekje aan de bioscoop. Binnen zit immers een losgeslagen psychopaat die kickt op oogballen en het doden van éénieder die in zijn weg loopt. Op zich is daar weinig mis mee, want het is niet meer dan de basis van iedere slasher. Maar zoals verwacht gaat de film gepaard met flink wat hindernissen. Zo is de keuze van Maximiliano Contenti om een hybride te maken van een slasher en een giallo best nobel, helaas wordt het style over substance waardoor het horroreffect – en daar draait het om dit soort films toch om – flink verloren gaat. Een ander minpunt is dat de film pas explodeert na een dik half uur, voor een film met een runtime van 87 minuten is dat veekl te laat. Alvorens de seriemoordenaar toeslaat zien we eerst hoe het publiek zich vermaakt – of beter gezegd hun tijd verneukt – met het kijken naar Frankenstein: Day of the Beast. Een film overigens die echt bestaat – en soms interessanter lijkt dan The Last Matinee – en gedraaid werd door Ricardo Islas. En laat dat nu net de man zijn die ook de moordenaar vertolkt.

The Last Matinee is zeker geen slechte film. Meer zelfs, de doorsnee horrorfan zal er zich geen seconde met vervelen. Alleen is het een mysterie waarom Arrow ervoor koos om deze film uit te brengen. Een release op dit label schept hoge verwachtingen – ten minste vroeger toch – en al bij al is dit niet meer dan een dertien in dozijn-slasher die evenwel mooi verpakt is.

GENRE: horror, giallo
JAAR: 2020
REGISSEUR: Maximiliano Contenti
CAST: Luciana Grasso, Ricardo Islas, Julieta Spinelli, Franco Durán
LAND: Uruguay, Mexico, Argentinië