Veel zal wellicht wel te maken hebben met het juiste tijdstip, namelijk Halloween, maar in Amerika doet Five Nights At Freddy’s het box office-gewijs meer dan aardig. Of het hier ook zo’n vaart zal lopen? Dat zou best wel kunnen, want de film komt van Blumhouse en dat betekent toch vaak een hit-or-miss. Dat een Blumhouse-film onverwacht de bioscoopkassa’s kan doen exploderen werd vorig jaar bewezen met het niemendalletje, maar best wel vermakelijke M3GAN.
De naam Five Nights At Freddy’s zal bij velen wel een belletje doen rinkelen omdat alles geïnspireerd is op de gelijknamige videogame-franchise waarin de speler in de huid kruipt van een nachtwaker die zich moet verdedigen tegen de animatronics uit het restaurant Freddy Fazbear’s Pizza. Wie nog nooit van het spel gehoord heeft kan echter met een gerust hart naar de cinema, want je moet geen gamenerd zijn om zoals bijvoorbeeld bij The Super Mario Bros. Movie het verhaal te kunnen volgen. Helaas is dat niet te danken aan een goed doordacht scenario, wel aan de te grote simpelheid ervan.
Zoals vaak bij Blumhouse werd de regie in de handen gestopt van een nobele onbekende. Deze keer gaat het om Emma Tammi die – gelet op haar IMDb-credits – maar weinig feeling heeft met de horror en dat merk je wel. Niet dat het zo eenvoudig is om de kijker de stuipen op het lijf te jagen met mechanische dierenpoppen, maar helaas zijn de weinige jump scares zo afgelikt en veel te voorspelbaar dat ze simpelweg niet werken.
De nachtwaker van dienst is Mike (Josh Hutcherson, die je wel zal kennen als Peeta Mellark uit de Hunger Games). Na heel wat persoonlijke miserie leeft de jonge kerel samen met zijn zusje Abby (Piper Rubio), maar daar wil boze tante Jane (Mary Stuart Masterson) een stokje voor steken door het adoptierecht op te eisen. Dat wil ze doen door te bewijzen dat Mike niet kan omgaan met verantwoordelijkheid en geen job kan behouden. Mike heeft net een baantje gevonden als veiligheidsagent in een restaurant dat niet meer open is, maar waarvan de eigenaar toch wil dat niemand de boel komt vernielen en dat heeft alles te maken met de dierbare animatronics. Met een Cruella-achtige tante en angstaanjagende uitziende animatronics kan daar alleen maar heibel van komen.
Een leuke premisse die zo uit de Disney-stal kon komen en zo voelt Five Nights At Freddy’s ook wel aan. Soms wat te kinderachtig, maar door de goed uitziende poppen die gemaakt zijn door gemaakt door Jim Hensons Creature Shop tegelijk ook charmant. Het grote probleem is dat de makers opteerden voor kiddy horror – waar niks mis mee is – maar het allemaal veel te serieus aanpakken, wat zeker geldt voor de te veel aanwezige droomscènes die iets te maken hebben met Mike’s kindertijd. De vraag is dan ook wie men wil bereiken met Five Nights At Freddy’s, want te soft om een horror te zijn en te kinderachtig om door het leven te gaan als een thriller.
Het leukste aan deze horrorkomedie is de plaats, ten minste voor wie een boontje heeft voor flipperkasten of Arcade-videokasten. Wie iets heeft met de jaren 80 zal eveneens blij zijn om nog eens Mary Stuart Masterson (de tomboy uit Some Kind of Wonderful) aan het werk te zien terwijl de 90’s-fans in hun nopjes zullen zijn om nog eens – een vrij grappige – Matthew Lillard uit Scream op het grote witte doek te zien acteren. Five Nights At Freddy’s is zeker geen draak van een film, maar zo routineus ongevaarlijk dat het moeilijk wordt om redenen te gaan bedenken waarom je hier überhaupt een bioscoopkaartje zou moeten voor aanschaffen.
GENRE: horror, thriller
JAAR: 2023
REGISSEUR: Emma Tammi
CAST: Josh Hutcherson, Elizabeth Lail, Piper Rubio, Mary Stuart Masterson, Matthew Lillard
LAND: USA
