Snoepers van het betere horror en thrillerwerk weten natuurlijk al langer dan vandaag dat er heel wat pareltjes te ontdekken zijn in Australië. Filmnerds hebben er reeds de term ozploitation voor bedacht, met dank aan de documentaire Not Quite Hollywood: The Wild, Untold Story of Ozploitation. Diezelfde fans weten ook dat deze films doorgaans te vinden zij op het Australische Umbrella Entertainment die hun releases regiovrij aanbieden en vrij gemakkelijk – niet altijd goedkoop – te vinden zijn op de bekende sites. Een van hun laatste releases is Shame van Steve Jodrell.
Bij ons is deze film zo goed als onbekend, maar in Australië een begrip. Enerzijds gegeerd door de cultfans, maar ook omarmd door het bredere publiek, want de hoofdrol wordt gespeeld door Deborra-Lee Furness. Ook bij ons een nobele onbekende, maar omdat zij de echtgenote is van Hugh Jackman is ze dus een vertrouwd gezicht in de Australische roddelbladen waardoor iedere Australiër op één of andere manier deze thriller ooit heeft gezien.
Regisseur Steve Jodrell moet het met minder eer stellen. Behalve Shame was hij verantwoordelijk voor wat televisiewerk en dat zie je echt wel in deze rape-and-revenge thriller die aardig wegkijkt, maar op alle fronten aanvoelt als een weekendfilm. Er is niet alleen de gevreesde pianomuziek die te pas en te onpas de dramatische momenten inluidt, maar vooral voelt de film net iets te klef en te melodramatisch aan. Maar, en dat is uiteindelijk het doelpubliek, wie dol is op cheesy 80’s-films en geen meesterwerk verwacht, zal ook wel in zijn nopjes zijn met Shame.
Deborra-Lee Furness speelt Asta Cadell, een advocate die tijdens de vakantie met haar motor de outback van West-Australië wil verkennen. In het fictieve stadje Ginborak komt ze door een kudde schapen ten val waardoor de motor moet hersteld worden. Het duurt dagen vooraleer de onderdelen arriveren en dus zit er niks anders op dan er een paar nachten te overblijven. Vanaf het prille begin is het duidelijk dat er iets vreemds in het stadje aan de gang is. Alle vrouwen zijn er een prooi van de geile mannen. Iedere vrouw is er een slet en wie het slachtoffer wordt van hun wellusten houdt maar beter zijn mond en dit onder het toeziend oog van de schijterd/sheriff Wal Cuddy van de stad.
Zonder ook maar één spoiler weg te geven is het duidelijk waar Steve Jodrell naar toe wil met zijn film. Shame heeft wel een lichte feministische ondertoon, maar wordt volledig in de schaduw gezet door de actiescènes. Het idee van deze film kwam van scenarioschrijver Beverley Blankenship nadat ze Mad Max zag. Blankenship wilde in eerste instantie van Shame een hedendaagse western maken en kreeg zelfs de financiële steun van het Women’s Film Fund.
Alleen was dat niet voldoende om voor voldoende geld te zorgen. Men vond het allemaal te arthouse en te man-onvriendelijk was. Het uiteindelijke resultaat werd een actiefilm met een licht feministische boodschap waarvan men hoopte dat de kijkers het door zouden hebben. Het was zelfs zo dat de producers drie weken voor de opnamen vroegen om de film nog veel gewelddadiger te maken, maar daar gaf Jodrell geen gehoor aan.
GENRE: drama, thriller
JAAR: 1988
REGISSEUR: Steve Jodrell
CAST: Deborra-Lee Furness, Simone Buchanan, Tony Barry
LAND: Australië
