In 1988 vroeg de gerenommeerde Franse krant Le Figaro aan een paar regisseurs om via een kortfilm te tonen hoe zij de Fransen zien. De serie kreeg de titel Les Français vus par… en naast Jean-Luc Godard, Werner Herzog, Andrzej Wajda en Luigi Comencini kreeg ook David Lynch het aanbod.
Lynch, die net was doorgebroken met Blue Velvet, zag maar weinig heil in het project. Eerst liet hij de kelk aan zich voorbij gaan, maar keerde later op zijn stappen terug door iets absurds te bedenken met Harry Dean Stanton en karakterkop Jack Nance (Eraserhead en Pete Martell uit Twin Peaks).
In The Cowboy and the Frenchman gooit Lynch zowat alle cliché-attributen uit de kast om de Fransman vorm te geven : een toque, een baguette, escargots, de Eiffeltoren en tot groot ongenoegen van de Vlamingen ook een portie frieten. De Fransman (Frederic Golchan) in kwestie komt de cowboy Slim (Harry Dean Stanton) tegen die door twee kogels die iets te dicht aan zijn oor zijn afgevuurd potdoof is geworden. Dat leidt tot slapstick en kolder die het best te vergelijken valt met de (grappige) fratsen van Gaston & Leo.
Lynch zou natuurlijk Lynch niet zijn om er tien minuten later in dit half uur durende kortfilm een absurde surrealistische ondertoon aan te geven waar je noch kop noch staart aan krijgt. Niet dat dit moet. Mits wat fantasie – wat bij Lynch nooit een overbodige luxe is – zou je de dansscène kunnen zien als de voorbode van de openingsscène in Mulholland Drive. Maar wie weet heeft dat er uiteindelijk niets mee te maken. In alle eerlijkheid zou niemand wakker liggen van deze kortfilm, mocht de naam van David Lynch hieraan niet verbonden zijn, maar Lynch blijft nog altijd Lynch ook al lijkt dit filmpje bij momenten op een amateuristische vingeroefening (van een genie).
The Cowboy and the Frenchman is te zien op MUBI, maar ook zonder enig probleem te vinden op YouTube.
GENRE: kortfilm
JAAR: 1988
REGISSEUR: David Lynch
CAST: Harry Dean Stanton, Frederic Golchan, Jack Nance
LAND: Frankrijk, USA
