Normaliter tref je Will Ferrell meestal als een clownesk personage in grappige, maar vaak onbelangrijke (zeg maar verwaarloosbare) komedies aan. Toen hij van Marc Forster de kans kreeg om te bewijzen dat hij met Stranger Than Fiction ook een serieuze vertolking aankan, was hij er als de kippen bij om de rol van belastinginspecteur Harold Crick aan te nemen. Jammer genoeg werd de film (althans naar Ferrell-normen) geen gigantisch succes, wat uiteraard niet betekent dat de film geen aanrader is. Integendeel.
Harold Crick is een vreemde kwast. Een saaie piet die iedere dag hetzelfde aantal bewegingen bij het tandenpoetsen maakt, exact hetzelfde aantal stappen zet als hij naar zijn werk gaat en nooit een seconde langer koffiepauze neemt. Zijn leven is heel wiskundig berekent en hij voelt zich daar heel goed bij. Plotseling valt zijn gecontroleerd leventje in elkaar als hij een vreemde vrouwenstem hoort die zijn handelingen en gedachten navertelt.
Voor de psychotherapeute Dr. Mittag-Leffler is het duidelijk dat haar patiënt aan schizofrenie lijdt, maar de kijker weet ondertussen beter. Harold is gewoon een personage uit het boek van de labiele schrijfster Karen Eiffel (Emma Thompson). Ze gunt de man nog wel enkele heerlijke momenten met de mooie sexy Ana (Maggie Gyllenhaal), helaas laat Eifel haar boekenpersonages altijd sterven.
Iedere normale lezer die deze film nog niet heeft gezien, zal ondertussen met zijn handen in het haar zitten, want we geven het toe: op papier lijkt dit flauwekul van de allergrootste soort. Gelukkig stond Marc Forster (maker van Monster’s Ball met Halle Berry, het Peter Pan-vehikel Finding Neverland met Johnny Depp en de Bond-film Quantum Of Solace) achter de camera. De regisseur heeft van dit vreemde verhaal immers een prachtig surrealistisch sprookje gemaakt.
Zijn tegenstanders zullen het wellicht nooit geloven, maar Ferrell is subliem in deze rol, en voor een keer bezondigt de komiek zich niet aan overacting. Hij speelt zelfs een ingetogen rol die compleet in contrast staat met de uitbundige Maggie Gyllenhaa,l die als anarchiste opzettelijk haar belastingaangifte vergeet in te vullen, maar het zijn net die tegenstellingen die voor de dynamiek zorgen. Ook Emma Thompson, die we vooral van bloedserieuze drama’s zoals Howards End kennen, schittert hier in een zeer aparte rol. Het is moeilijk om de film in één of ander hokje onder te brengen, feit is dat je hem na afloop op een stapeltje legt van films die je beslist nog een keer wil zien.
GENRE: drama, komedie
JAAR: 2006
REGISSEUR: Marc Forster
CAST: Will Ferrell , Maggie Gyllenhaal, Emma Thompson, Dustin Hoffman, Queen Latifah, Tony Hale, Tom Hulce, Linda Hunt, Kristin Chenoweth
LAND: USA
