Kei Kikuno is op het eerste zicht gewoon een eenvoudige studente boekhouding. Met haar schattige snoetje en kauwgomroze haar zou niemand vermoeden welk duister geheim ze met zich meesleept. Haar geheime bijberoep. Niemand die weet dat ze als de avond valt, voor Supple ‘n’ Natural Gals Delivery Service werkt. Niet alleen dat, ze is één van de toppers van de dienst, geliefd door klanten. Het is echter niet meteen de dienst die je zou verwachten.
Kei is namelijk geen luxe-escorte, maar wel een gevaarlijke huurmoordenaar. Als zij op je deur klopt, sta je niet voor een gezellige avond, laat staan dat die zal eindigen met een happy end. Werkend voor haar baas Tencho, eigenaar van een ramenrestaurant en bijgestaan door haar chauffeur Zura en haar medemoordenaar Daria, zijn er eigenlijk geen klussen waar Kei haar hand niet voor zou omdraaien.
Maar dat wordt toch enigszins op de proef gesteld wanneer ze ingehuurd wordt voor een job binnen het Yakuzamilieu. Haar doelwit is namelijk iemand waar ze een boontje voor heeft. Wat de situatie er enkel maar complexer opmaakt, is het feit dat een andere huurdoder dan weer z’n zinnen op haar lijkt te hebben gezet.
Eerder dit jaar konden we op Razor Reel Flanders Film Fest met de 1995 cultfilm Bloody Muscle Body Builder in Hell ontdekken hoe Evil Dead er zou uitzien als een Japanse productie en ook hebben we hier al eens gekeken hoe Westerse sprookjes er uitzien als ze verfilmd worden in het land van de rijzende zon met Netflix’ Once Upon a Crime. Maar hoe zouden ze John Wick doen? Een antwoord dat aardig in de buurt komt, zou wel eens The Violence Action kunnen worden.
Gebaseerd op de gelijknamige Seinen manga van schrijver Shin Sawada en tekenaar Renji Asai, dit actiedrama met komische elementen stuurt ons op pad met Kei Kikuno, klein, roze en uiterst dodelijk in wat een best dolle rit kan worden die alles doet wat het belooft met zijn titel. Ja, de actie in deze film is zeker gewelddadig.
Stijlvol en mooi om naar te kijken, de gun fu gevechten in deze film doen onmiddellijk wat denken aan John Wick, maar waar bij die films er toch nog een zeker focus op accuratie en realisme lag (het is één van de grote verkooppunten van die franchise zelf), zien we dit hier – samen met veel van de ernst – toch al heel snel de venster uitgaand voor meer fantasierijke vertoningen van killerskills.
De film zit namelijk vol met momenten die bijvoorbeeld weggelopen konden zijn uit reeksen als Jojo’s Bizarre Adventure (zij het nu ook niet de meer extreme voorbeelden). Maar ook bepaalde stijlkeuzes zouden we gerust in die show kunnen tegenkomen. De roze haardos van Kei is zo niet het meest potsierlijke kapsel uit de film. Oh nee, die eer gaat ongetwijfeld door de stalen pompadoer van Zura, hoewel het bloempotkapsel van Watenabe toch ook aardig fout te noemen valt.
De film blinkt uit in excentrieke personages, zowel in het moordenaarsnest van Kei als bij de yakuza en bij deze vinden we bijvoorbeeld al een erg leuke verrassing in de vorm van Michitaka. Sorry, Mr. Michitaka. Dit gevoelig baasje met misogyne trekken is de topmoordenaar die het Kei nog weleens lastig zou kunnen maken.The Violence Action maakt namelijk de boeiende keuze om hun protagonist niet meteen boven aan de voedselketen te zetten, die enkel begint te zweten in het zicht van extreme overmacht.
Nee wanneer ze geconfronteerd wordt met deze apexmoordenaar is het duidelijk dat ze hierin toch haar meerdere zal moet herkennen. Zijn introductie liegt er ook niet om, die meteen ook zijn drie-strikes policy op de kaart zet. Ook de keuze om de huurmoordenaarsservice aan te kleden als een escortedienst was origineel gevonden met een leuke dubbele mening voor het concept “natuurlijke meisjes” (de meisjes zijn inderdaad erg natuurlijk, in de manier waarop ze het doelwit ombrengen.)
Maar leuk als dit allemaal kan zijn, toch ontsnapt de film niet aan één fatale tekortkoming. Het doet exact wat de titel belooft, maar absoluut niet meer dan dat. Zo is het plot nogal flauwtjes en voor al zijn show eerder simpel. Het draait eigenlijk allemaal rond een geldverduisteringsplot binnen de Japanse georganiseerde misdaad, uitgevoerd door een wraakzuchtige hulp. Het is geen verkeerd idee, maar de executie laat toch regelmatig de wensen over.
Vooral door hoe flamboyant de film het verhaal probeert aan te pakken. Het gaat soms alle kanten uit waardoor het lastiger wordt de draad op te pikken en geboeid te blijven kijken. Maar ook tonaal schort er eigenlijk van alles aan de film. Het lijkt nooit echt zeker te zijn wat het wil zijn, serieus dan wel komisch. Degelijke actie en drama wordt afgewisseld met ware slapstick en kinderlijk gekibbel. Een keuze waar je misschien vooral voor moet zijn (en misschien nog beter werkt als je al fan was van het bronmateriaal), maar wij zijn toch niet bepaald overtuigd.
Een jonge studente die ’s avonds bijklust als een John Wick. Dat is hoe Netflix deze film aan de man brengt. Wel, de gelijkenissen met Keanu Reeves’ kynofiele Baba Yaga zijn zelden ver weg, toch is het deze Violence Action een beetje veel eer geven, het zo vergelijken met dit actie-icoon. Want het duurt niet lang voor deze film namelijk vooral zijn eigen meer fantasierijke pad zal gaan bewandelen, met actie die het zelden al te nauw lijk te nemen met onbenullige zaken als de wetten van fysica of het plausibele.
Het maakt weliswaar wel de interessante keuze om hun protagoniste niet meteen bovenaan de criminele voedselketen te zetten, waardoor er geen constante noodzaak is om haar te overrompelen met tegenstanders, maar toch is het allemaal net ietsje té creatief aan het omspringen met realiteit. Het heeft heel wat geïnspireerde ideeën, een huurmoordenaarsnest verkleden als een callgirlcenter is hier zeker een mooi voorbeeld van, af en toe wat meer ernst had wel gemogen.
Of net meer humor. Nu probeert het zowel serieus te zijn als toch regelmatig de slapstickkaart te trekken en het loopt zichzelf hierbij meer in de weg dan het geheel echt naar een hoger niveau te tillen. Niet helpend is dat het plot niet zoveel om het lijf heeft en onhandig wordt aangekleed. Misschien helpt het als je wat meer vertrouwd bent met de manga maar dat is geen excuus. Een adaptie moet op zichzelf kunnen staan. En dat doet deze film maar half zo goed als de pompadoer van Zura.
GENRE: Actie, Drama, Komedie
JAAR: 2022
REGISSEUR: Tôichirô Rutô
CAST: Kanna Hashimoto, Yôsuke Sugino, Yûri Ota, Takashi Okamura
LAND: Japan
