Dankzij Amer had niet alleen de Belgische kunstenaar Gilles Vranckx (de man van heel wat artwork van Arrow Video) zijn eerste filmposter op zak, maar het was tevens het debuut van het Brusselse echtpaar Hélène Cattet en Bruno Forzani. De film sprak heel wat liefhebbers van genrefilms aan en werd vier jaar later opgevolgd met de festivalfavoriet The Strange Color of Your Body’s Tears waarin de twee cineasten nog maar eens hun liefde voor de giallo zouden onderstrepen.
Amer is zeker geen giallo pur sang, wel zie je de typische kenmerken uit het genre. Er zijn de bijna overdreven close-up’s of de onvermijdelijke zwarte handschoen die in beeld komt, maar ook de dominante rode en blauwe kleurenfilters die naar het werk van Dario Argento en Mario Bava refereren terwijl het mes op het oog een overduidelijke hint is naar het surrealistische meesterwerk Un chien Andalou van Luis Buñuel en Salvador Dalí. Amer is zeker geen giallo pur sang, wel zie je de typische kenmerken uit het genre.
De film werd aan de Franse Rivièra werd opgenomen waardoor deze giallo-hommage dankzij de gelijkaardige architectuur automatisch een Italiaans tintje krijgt. In drie fases volgen Hélène Cattet en Bruno Forzani de seksuele ontwikkeling van Ana waarvan het eerste deel door zijn gotische decors visueel aanvoelt als Bram Stoker’s Dracula van Francis Ford Coppola en veruit het meest interessante gedeelte van de film is. Het verhaal is, net als in zovele giallo’s van ondergeschikte orde. Wel leggen de twee filmmakers met een secure precisie het accent op het visuele waardoor je een onvermijdelijk style over substance-effect krijgt zonder dat dit de film in de weg staat. Die visuele nauwkeurigheid is overigens te danken aan de financiële rompslomp waarmee de film geplaagd zat.
Hélène Cattet en Bruno Forzani kwamen er vrij vlug achter dat hun krappe budget hen maar weinig ruimte gaf. Om geen onnodige kosten te maken werden daarom eerst alle shots getest met een digitale videocamera waarbij de twee regisseurs de rollen zelf vertolkten zodanig dat er tijdens de opnames niets onverwachts zou kunnen gebeuren.
Amer is in de eerste plaats een stijlvolle artistieke stijloefening die bepaalde filmliefhebbers (en zeker zij die pure horror verwachten) zal afstoten, ook al liet Quentin Tarantino zich als fan noteren en geraakte dit eerbetoon aan de giallo genomineerd voor de Beste Film bij de Magritte Awards. Een tip voor zij die maar niet uitgekeken raken op de visuele pracht van de giallo.
GENRE : arthouse, giallo, horror, experimenteel
JAAR : 2009
REGIE : Hélène Cattet, Bruno Forzani
MET : Cassandra Forêt, Charlotte Eugène Guibeaud, Marie Bos, Biancamaria D’Amato
LAND: BELGIE, FRANKRIJK
