Op 9 mei komt Ruben Östlund naar Brussel in de Bozar, in samenwerking met Cinematek, voor een gesprek na de vertoning van Turist, net voor hij juryvoorzitter wordt op het Festival in Cannes.
De Zweedse regisseur Ruben Östlund koppelt formele experimenten aan een genadeloze doorlichting van de menselijke natuur. Het heeft hem twee Gouden Palmen opgeleverd (The Square en Triangle of Sadness) en op het schild geheven als een van de belangrijkste Europese regisseurs van deze eeuw.
Het begin van de filmcarrière van Ruben Östlund is wel erg ongewoon: als prille twintiger blikt hij drie korte films in over freestyleskiën. Ze worden zijn toegangsticket tot de filmschool van Göteborg. In 2008 breekt hij definitief door met de tragikomedie Involuntary (in ons land omgedoopt tot – the horror – Happy Sweden), zijn tweede film die al de kern van zijn later werk bevat. Hij presenteert daarin vijf verhalen met een ambigue twist en koppelt er geen morele consequenties aan, wat kenmerkend is voor de films die volgen, van Play tot Triangle of Sadness. Östlund observeert, soms extreme situaties, en laat de toeschouwer zelf een oordeel vormen.
Ook het visuele experiment is in Involuntary aanwezig. De film bestaat uit lang aangehouden shots (een tachtigtal in totaal) die daarenboven ongewoon gekadreerd zijn: zo toont Östlund een hele tijd uitsluitend de onderbenen van de gasten die op het feestje arriveren. In zijn puur Zweedse werk (zoals Incident by a Bank) houdt hij vast aan die niet voor de hand liggende visuele taal.
In zijn jongste twee films The Square en Triangle of Sadness, met een cast die almaar meer Angelsaksisch is, verdwijnt die drang om te experimenteren, al blijft hij sporadisch verrassen met camerastandpunten of de lengte van zijn shots.
Bron: Cinematek
