Gedeelde interesses brengen mensen samen. En die gedeelde interesse is in het geval van 8 vrienden horrorliteratuur. Ze hebben zelfs een hele boekenclub rond het genre opgericht waarin ze de laatste griezelboeken met elkaar bespreken. Maar echte horror vind je natuurlijk niet tussen pagina’s van papier, die vind je in het echte leven. Vraag maar Angela, ze wilde haar docent creatief schrijven spreken over een roman waaraan ze aan het werken is en hij wilde iets volledig anders… En wanneer haar vrienden haar overtuigen deze docent op zijn plaats te zetten met een grap, loopt dit zo mogelijk nog een stuk slechter af.
Het achttal besluit het nooit meer te hebben over deze misgelopen grap en proberen het vooral te vergeten. Maar er is duidelijk iemand die het nog niet is vergeten en vast van plan is om het ook niet zomaar te laten rusten. Een mysterieus figuur met de alias TheMadClown heeft namelijk besloten om een eigen horrorroman te schrijven, een slasherverhaal met de vriendenkring als hoofdrolspelers én slachtoffers. En de auteur is er opgebrand zeker te zijn dat zijn roman er één zal worden die gebaseerd is op waargebeurde feiten…
Slashers beleven nu al weer een tijdje een kleine renaissance met enerzijds de succesvolle revivalreboot van de Scream franchise en anderzijds nieuwe IP’s als Thanksgiving (2023) en Totally Killer (2023), maar buiten de VS willen er ook wel mensen eens een graantje meepikken en het voorbeeld van vandaag hiervoor komt uit Spanje. In de zomer van 2023 verscheen op Netflix, El club de los lectores criminales of Killer Book Club zoals de film in het Engels noemt.
Gebaseerd op de gelijknamige 2018 roman van Carlos García Miranda die ook het script verzorgde voor deze adaptatie, komt Killer Book Club wel aanzetten met een interessant idee. Een groepje horrorliefhebbers – boekenlezers dan nog – met een donker geheim die worden opgejaagd door een moordenaar die hun dood wil verwerken in zijn boek is een leuk concept met het nodige potentieel. In Killer Book Club vertaalt zich dit naar een met paranoia gevulde whodunnit tienerslasher waarbij de enige afvallers van de verdachtenlijst de lijken zijn.
De film wordt nooit echt al te voorspelbaar en weet ondanks enkele slimme hints toch zijn dader verborgen te houden tot het gepaste moment en dat is altijd wel fijn. Niks vervelender dan al onmiddellijk bij aanvang van een film te kunnen zeggen: hij is het, zij is het, case closed. Maar dat is hier niet het geval. Nee, de dader was goed gevonden zonder dat het volledig uit het niets kwam (een andere doodzonde die dit soort verhalen wel eens durven te maken).
Ook het uitzicht van de dader is wel waardig van appreciatie. Killerclown met een twist op gebied van looks, het ziet er niet verkeerd uit en dat is een lijn die we ook kunnen doortrekken voor de algemene esthetiek van de film. Visueel is de film bijvoorbeeld ook wel mooi om naar te kijken, met goed kleurgebruik en voldoende variatie in zowel omgeving als in de moorden die gepleegd worden in de film. Want laten we wel zijn: een slasher is geen slasher zonder enkele bloederige moorden. Met een creatief moordwapen in de hand dunt de moordauteur de vriendenkring vlotjes uit en schrijft vervolgens het volgende hoofdstuk in het boek.
Maar toch zal deze film op niet veel eindejaarslijstjes geschitterd hebben. Wat de film dan misschien mag missen aan voorspelbaarheid, bezit het aan herkenbaarheid toch wel net teveel. Met zijn horrorliefhebbende vriendenkring als doelwit bespreekt de film wel regelmatig horrortropes en maakt referentie naar een dader die hun huiswerk heeft gemaakt op gebied van de typische elementen die een horrorverhaal opbouwen, het ontsnapt zelf niet aan dergelijke analyse en dan begin je toch vooral heel wat andere films te zien.
Films als I Know What You Did Last Summer en het eerdergenoemde Scream komen eigenlijk onmiddellijk bij ons op bij het zien van deze film en ondanks dat deze films zeker geen patent hadden op hun ideeën, was iets meer deviatie van hun formule niet verkeerd geweest. Zeker omdat dit al een tienerslasher is en dus sowieso al een stukje braver zou zijn dan de zwaardere slashers.
Ook qua cast is deze film geen hoogvlieger. Zelfzuchtig, kortzichtig en heel makkelijk tegen elkaar op te zetten, deze vriendenkring is te vlot tegen elkaar uit te spelen waardoor het de dader enkel maar gemakkelijk wordt gemaakt en zelden zie je één van de personages een echt doordachte strategie opstellen om de dader te counteren. Dit zijn horrorfans maar ze maken de domste en meest cliché beslissingen die steevast verkeerd aflopen én één personage in het bijzonder presteert het om het de dader wel heel gemakkelijk te maken. Dat hiervoor uiteindelijk ook de prijs betaald wordt, is dan ook maar een schrale troost.
Mooi verpakt en boordenvol leuke ideeën, wat Killer Book Club nekt, is de haast pathologische schrik om ook maar even van het padje af te gaan met zijn verhaal. Braaf het stramien aflopend van films als I Know What You Did Last Summer en Scream; daar valt zelfs met een tienerhorror niet zoveel punten meer te halen en zeker met dit soort vervelende en verrassend genreblinde cast worden de zaken er niet beter op.
Echt wel jammer, want dit had zeker potentiaal gehad. De moordenaar ziet er goed uit, het uitgangspunt leuk genoeg gevonden en de moorden wel bloederig, het had veel dat een leuke tienerhorror nodig heeft om toch vermakelijk te zijn. Zonde dat men hier niet meer risico’s durfde te nemen. Misschien is het boek beter, maar voorlopig gaan we toch de pagina omslaan voor dit verhaal. Killer Book Club is in Netflix te vinden onder zowel de Engelse als de Spaanse titel.
Genre: horror, thriller
Jaar: 2023
Regisseur: Carlos Alonso Ojea
Cast: Veki Velilla, Álvaro Mel, Priscilla Delgado, Iván Pellicer
Land: Spanje
Speelduur: 89 minuten
