Iris (Freya Allan) heeft nog niet zoveel geluk gehad. De aspirant-kunstenares heeft net de laatste harde klap moeten incasseren wanneer haar huisbaas haar op straat heeft gezet. Studeren aan de kunstacademie ligt voorlopig ook buiten handbereik doordat ze het voorschot niet kan betalen en zonder een job ziet haar toekomst er wel heel duister uit. Tot ze een meevaller lijkt te hebben. Haar vervreemde vader is net in Berlijn overleden en laat haar, als zijn enige nabestaande, de pub The Queen’s Head na. Met wat financiële hulp van haar beste vriendin Katie (Ruby Barker) neemt ze het eerste vliegtuig richting Duitsland.
Het gigantische pand kan zeker een opknapbeurt gebruiken, toch is ze niet van plan om het onmiddellijk van de hand te doen. Zeker niet nu het geluk eindelijk aan haar kant lijkt te staan, of ten minste toch voor hoe lang dat duurt. De eerste donkere wolken verschijnen al gauw aan de hemel wanneer een mysterieuze, maar goed bij kas zijnde, kerel opduikt met een vreemde vraag. Voor 2000 euro wil hij spreken met een vrouw die in de kelder van de pub zou leven die met een dode geliefde kan praten. Althans als het gesprek niet langer duurt dan 2 minuten, daarna wordt het riskant…
Hoeveel zou je niet willen geven om nog eens de laatste woorden te wisselen met die ene geliefde die je veel te vroeg ontnomen is? Meeste mensen zouden hierop ongetwijfeld ‘alles’ antwoorden. Het is één van rauwste menselijke wensen, voortkomend uit spijt en gemis en één waar menig spiritueel medium goed hun brood mee heeft verdient. Maar wat als je iemand of iets kent die dit echt kan? Dat is de pitch van Baghead in een notendop.
Deze in 2023 verschenen prent maakt eindelijk zijn bioscoopdebuut in Vlaanderen, helaas niet met een allerbeste indruk. Ondanks de interessante insteek is dit verre van de thrillride die we hadden verwacht of het uitdagend horrordrama waar we toch stiekem op hadden gehoopt. Niet geheel onverwachts komt de voornaamste charme van het hoofdpersonage en een paar aardige ideeën die gevangen zitten in een matig plot vol vreemde keuzes. Want laat ons duidelijk zijn, het idee achter de figuur is niet verkeerd gevonden en de zak over haar hoofd heeft wel degelijk een nut in hoe haar krachten werken.
De interessantste scènes zijn dan ook met haar. Het toont het potentieel van het concept, hoewel men dit zelden ten volle weet te benutten. Ook de geschiedenis achter het figuur is zeker niet verkeerd gekozen alsook de manier waarop de vloek die op haar en haar bewakers rust best leuk wel gevonden is. Berlijn is een mooie stad en daar weet Baghead ons aardig aan te herinneren. Een laatste pluspunt is het einde dat voor een aangename verrassing vormt. Of het ook echt volledig werkt, is een andere zaak en wel door de vreemde clichématige plotkeuzes waarmee de premisse wordt getackeld.
De horrorprent opent met een waarschuwing over de figuur in de kelder, die zo is opgesteld alsof je nog nooit eerder een horrorfilm zag, perfect wetende wat er zal komen en hoe het zal mislopen voor het personage. Waar we nog niet klaar voor waren, zijn haar vreemde keuzes. Ze leeft in een financieel buitengewoon ongezonde situatie, maar wanneer ze de kans krijgt om een groot pand te laten liquideren, besluit ze onbezonnen om dit aanbod toch af te slaan. Het is maar het topje van de ijsberg aan dubieuze beslissingen die schering en inslag zijn. Sowieso is Iris geen leuk meisje om te volgen, en dat in een film die alle bekende horrortropes wil uittesten en hopen dat het zal blijken plakken. En dat doen ze zelden.
Dit debuut is gebaseerd op de gelijknamige kortfilm Baghead van regisseur Alberto Corredor, maar een vliegende start kunnen we het bezwaarlijk noemen. Het concept komt nooit tot zijn recht, ondanks het interessante paranormale element en de aardige – niet altijd geweldige – effecten. De enkele keren dat het toch de juiste snaar weet te raken, gaat de magie meteen verloren omdat er eigenlijk niet zoveel opbouw was om het plotelement tot zijn recht te laten komen. We hadden het graag anders gezien, maar voor ons is Baghead toch wel gezakt.
Genre: horror
Jaar: 2023
Regisseur: Alberto Corredor
Cast: Freya Allan, Jeremy Irvine, Ruby Barker, Peter Mullan
Land: Duitsland, UK
Speelduur: 94 minuten
