De hoeveelste keer dat Wuthering Heights, de enige liefdesroman van Emily Brontë, al werd verfilmd, is voor een modaal mensenbrein onvatbaar. De eigengereide, naturalistische en rauwe adaptatie is in deze versie ontsproten aan het creatieve brein van Andrea Arnold. Verwonderlijk want deze jonge Britse cineaste zorgde in het recente verleden voor flink wat opschudding in het farty cinefiele wereldje met Red Road en Fish Tank, twee diepmenselijke sociale drama’s.
Als verklaring voor haar verrassende thematische keuze geeft de vrouwelijke Ken Loach aan dat Wuthering Heights haar favoriete boek is. Wij geloven haar, maar ze heeft duidelijk een ander exemplaar gelezen dan de oerklassieke mijlpaal die menig nachttafeltje siert. Het vertrekpunt: outcast Heathcliff wordt geadopteerd in een arm christelijk gezin waar hij al snel verliefd wordt op halfzus Catherine, blijft behouden. Heatcliff heeft nu echter een donkere huidskleur en wordt in een adem ‘nigger’ genoemd en misbruikt als slaaf. Geen wonder dat hij als volwassene is getransformeerd in een antiheld die zint op wraak en relationele destructie. Getormenteerd stoot hij zijn hoofd tegen de muur en stort hij zich uiteindelijk radeloos op het lijk van zijn ‘geliefde’.
Van professionele acteurs, dialogen, muziek, breedbeeld of muziek (op een einddeuntje van Mumford & Sons na), is hier geen sprake. Arnolds historische drama is visueel indrukwekkend en ademt een rauwe, authentieke sfeer uit die goed past bij het ruige landschap van de Yorkshire Moors. Een van de meest opvallende aspecten van deze ‘woeste hoogten’ is beslist de beslissing om de traditionele casting te negeren en Heathcliff, een centraal personage van gemengde afkomst, te vertolken door de donkere acteur Solomon Glave in zijn jeugd en James Howson als volwassene.
Deze keuze opent interessante discussies over ras en identiteit, maar is wel vatbaar voor negatieve kritiek omwille het gebrek aan authenticiteit ten opzichte van het geschiedkundige tijdperk waarin het verhaal zich afspeelt. Haar benadering van het verhaal is echter gedurfd en kan sommige kijkers verdelen. De regisseuse kiest bewust voor veelzeggende stiltes, ruisende windstoten, plenzende regenbuien, zompige en in mist gedrenkte hoogvlaktes.
Arnolds Wuthering Heights is een minimalistische, controversiële en boude interpretatie. Pure, echte cinema, zonder franjes. De prachtig gefilmde landschappen roepen een sterk gevoel van isolatie en dreiging op, met dank aan het uitstekende duistere en Dardenne-achtige camerawerk van Robbie Ryan, dat de kers vormt op deze gedurfde, provocerende, eigengereide geüpdate Brontë.
Genre: drama
Jaar: 2011
Regisseur: Andrea Arnold
Cast: Kaya Scodelario, James Howson, Soloman Glave, Shannon Beer, Steve Evets, Oliver Milburn, Paul Hilton, Lee Shaw, James Northcote, Amy Wren, Nichola Burley
Land: UK
Speelduur: 129 minuten
