Daisy Ridley kennen we als de heldhaftige Rey uit de Star Wars-franchise, maar in het ingetogen indiedrama Sometimes I Think About Dying leren we de Engelse filmster van een heel andere kant kennen. En wel als een verlegen muurbloempje dat steeds alleen in de hoekje staat als er op het bedrijf een uitbundig verjaardagsfeestje wordt georganiseerd. Een grijze muis waar niemand over praat of interesse in heeft en waar iedereen aan voorbij loopt.
Toen de film op het Sundance festival in première ging en er genomineerd werd voor de grote Juryprijs, gaf Ridley te kennen dat ze zich best wel verwant voelt met het hoofdpersonage Fran omdat die anderzijds het soort vrouw is die weigert om mee te lopen met de flow, maar op andere momenten zich afvraagt hoe ze er toch deel van kan uitmaken. Dit maar om te zeggen dat Fran een vrij complexe vrouw is.
De jonge dame werkt als bediende in een bedrijfje aan de kust van Oregon, in een klein stadje dat er op het eerste gezicht al even saai uitziet als Fran zelf. Er valt niks te beleven en iedereen kent er iedereen. Maar Fran leeft terug getrokken, ver weg van iedereen. Haar avonden vult ze met het eenzaam opslorpen van een glas wijn of het verorberen van haar geliefde delicatesse : cottage cheese. Op kantoor wil ze het liefst geen contact met haar collega’s die overduidelijk in een andere wereld dan die van Fran vertoeven. Daar komt plotseling verandering in wanneer de jofele Robert (vertolkt door de Canadese standupcomedian Dave Merheje) haar aandacht wil en haar tracht te bevrijden uit haar schulp.
Rachel Lambert die hiermee aan haar vierde film toe is, baseerde zich voor Sometimes I Think About Dying op een toneelstuk van Kevin Armento. Zoals de titel doet vermoeden heeft het hoofdpersonage last van zelfmoordneigingen. Hoe troosteloos het allemaal soms ook oogt, wordt de film nooit pathetisch en volgen we op bijna ludieke wijze het psychische onevenwicht waarmee Fran af te rekenen heeft, wat overigens visueel knap vertaald wordt door surrealistische HD-beelden die overduidelijk beïnvloed zijn door het werk van Luis Buñuel.
Sometimes I Think About Dying is een ingetogen indiedrama dat net als Ridley’s personage er eerder één van het zwijgzame type is, maar gelukkig nooit saai. De speelse sfeer doet dan wat denken aan Me and You and Everyone We Know van Miranda July en wordt moeiteloos ondersteund door een Daisy Ridley op haar best. Af en toe heeft de film wat zijn mindere momentjes, zoals bijvoorbeeld de scène met het rollenspel, maar voor wie van eigentijdse indiecinema houdt is Sometimes I Think About Dying sowieso één van de absolute aanraders van deze week.
Genre: drama
Jaar: 2023
Regisseur: Rachel Lambert
Cast: Daisy Ridley, Dave Merheje, Parvesh Cheena, Marcia DeBonis, Meg Stalter, Brittany O’Grady, Bree Elrod
Land: USA
Speelduur: 93 minuten
