Bruce Willis is wel goed om de filmgeschiedenis in te gaan met een paar iconische rollen, maar hij is evengoed de man die een resem titels achterliet die nauwelijks te bekijken zijn. Aan hem ligt het zelden of nooit, want ook al wordt het knopje van automatische piloot ingeduwd, blijft Willis altijd wel iets hebben. Zelfs in het onuitstaanbare en compleet infantiele Hudson Hawk waarvan hij zelf deels het script schreef. Het bleef gelukkig bij die ene penibele poging. Het was Willis’ nobele intentie om iets neer te pennen dat in de geest lag van klassieke heistfilms zoals To Catch a Thief en Topkapi, maar er werd zo veel aan het idee gesleuteld dat niemand nog begreep waarover het ging.
Niet de kijker en al evenmin de cast. Richard E. Grant, die één van de slechteriken vertolkte, hield zijn mond niet en omschreef de film als ‘a stinking pile of steaming hot donkey droppings”. Zelfkennis is een deugd. Alle woordjes die dienen om de omstandigheden te verzachten helpen geen zier, ook niet de mening van zij die Hudson Hawk best wel een leuke komedie vinden. Deze film van Michael Lehmann die in betere tijd ook Heathers maakte is gewoon een potsierlijke misdaadkomedie vol kinderlijke, niet werkende grappen en waarin iedereen ongestoord volop in overdreven overactingmodus mocht gaan.
Andie MacDowell – eerst was er sprake van zowel Isabella Rossellini als Maruschka Detmers – is als Anna Baragli de enige uit de cast die je geen oorveeg wil verkopen. Ze is de love interest van Hudson Hawk (Willis), een naam die hij te danken heeft aan een tatoeage en het feit dat hij geboren en getogen is aan de Hudson. Beroepshalve is hij een meesterdief en net na zijn vrijlating wordt hij aangesproken door zijn maatje Tommy Five-Tone (een onuitstaanbare Danny Aiello) om een veilinghuis te beroven. Een bende wil immers allerlei attributen van Leonardo da Vinci in handen krijgen waardoor de weg open ligt om van lood goud te maken.
Hudson Hawk beroept zich op het Looney Tunes-principe. Koldereske humor en cartooneske gangsters dus. Helaas werkt dat niet. Zeker niet met Frank Stallone, maar al evenmin met oudgediende James Coburn die de rol van George Kaplan speelt. Nooit wordt het spannend, nooit komisch, alleen ronduit irritant.
Genre: misdaadkomedie
Jaar: 1991
Regisseur: Michael Lehmann
Cast: Bruce Willis, Danny Aiello, Andie MacDowell, Richard E. Grant, Sandra Bernhard, Donald Burton, James Coburn
Land: USA
Speelduur: 100 minuten
