Ook al is ze van Duitse origine, toch vind je geen enkele actrice die beter de Franse cinema weerspiegelt dan de betreurde Romy Schneider. Voor de zondagkijker zal ze wel eeuwig verbonden blijven aan haar brave Sissi-imago, maar eens ze zich van het juk van haar dominante moeder wist te bevrijden en liep te paraderen met Alain Delon, werd ze Frankrijks meest geliefde chouchou. Ondanks het feit dat haar gezicht niet weg te denken was uit de Franse roddelblaadjes koos Rosemarie Magdalena Albach resoluut voor auteurscinema. Zo was ze te zien in het werk van de Poolse cultregisseur Andrzej Żuławski of werd ze de geliefkoosde actrice van Claude Sautet. Kunstzinnige films die vaak ook het grote publiek wisten te bekoren, want dat kon nog in de jaren 70. Een van Schneiders grootste hits werd Le Vieux Fusil van Robert Enrico.
Ook al maakte Enrico meer dan 20 films met boegbeelden als Lino Ventura en Brigitte Bardot, had hij toch het meeste succes met de films die hij maakte met Philippe Noiret. De meest succesvolle daarvan was het oorlogsdrama Le Vieux Fusil waarmee hij de César binnenreef voor Beste Film. Ook Noiret kreeg er één voor zijn vertolking, net als François de Roubaix voor diens muziek.
Het aangrijpende verhaal speelt zich af in Zuid-Frankrijk tijdens de laatste stuiptrekkingen van de Tweede Wereldoorlog. De Duitsers bezetten nog steeds het Franse grondgebied. Dokter Julien Dandieu (Noiret) staat er bekend om dat hij geregeld gewonde verzetsstrijders verzorgt, waardoor hij meer en in meer in het vizier van de collaborateurs en de Gestapo komt. De arts denkt dat het beter is om zijn vrouw (Romy Schneider) en kind naar een afgelegen kasteel op het platteland te brengen, maar daar speelt zich een drama af. Een oud geweer dient als wraak…
De film stond in de jaren 70 bekend voor zijn gewelddadigheid. Hoewel wat gedateerd, schuwt Enrico de brutale controverse niet en dat vond ook Lino Ventura, die eerst werd gevraagd voor de hoofdrol, maar dat weigerde toen hij het script las. Soms maakt Enrico net iets te veel gebruik van flashbacks, waardoor het verhaal wat onevenwichtig aanvoelt, maar dankzij de fijne vertolkingen van Schneider en de zoals altijd wat statische, maar prima spelende Philippe Noiret ontpopt dit drama zich moeiteloos naar het niveau van een niet te missen Franse classic.
Genre: oorlogsdrama
Jaar: 1975
Regisseur: Robert Enrico
Cast: Philippe Noiret, Romy Schneider, Jean Bouise
Land: Frankrijk
Speelduur: 103 minuten
