Sommige dagen heeft Riley het helemaal gehad met haar broer Matt. Zijn constante bezorgdheid en bemoeizucht komt haar langzaam de strot uit en aangezien ze geen andere keuze heeft dan inwonen bij hem, zijn lief Colin en hun huisgenote Nora, ontsnapt ze er niet aan. Maar misschien had ze toch beter af en toe eens geluisterd, zeker naar zijn bedenkingen omtrent haar fuckbuddy Trevor. Dan had ze beter geweten dan met Trevor een curieus en duur voorwerp te ontvreemden. Niet wetende wat ze heeft gestolen, enkel ervan overtuigd dat het waardevol is, ontgrendelt ze na ruzie met Matt per ongeluk de eerste van verschillende configuraties. Eén van velen die haar in aanraking brengen met gruwelijk verminkte wezens die voor elke configuratie één offer van haar zullen eisen voor hun geheimen…
Vroeg of laat lijken alle klassieke horrorfranchises een remake of reboot te krijgen. Sommige zelfs meerdere. Hellraiser leek lang deze dans te ontspringen, ondanks dat de eerste plannen al in 2006 op tafel lagen. Maar in 2022 kwam het er eindelijk van: de reboot die de franchise zou heruitvinden.
Na het succes van zijn proto-Hellraiser-reboot, The Night House kreeg David Bruckner groen licht om met z’n team de lei schoon te vegen. Klaar voor een nieuwe visie, een nieuw verhaal en een vernieuwende invulling voor zowel de cenobieten als voor het puzzeldoosje. Een gedurfde zet die na een lange aanloop wel uitbetaalt.
Zonder twijfel de meest opwindende vondst van deze film is de herwerkte puzzeldoos. In de basisvorm ziet er nog steeds uit de traditionele Lament Configuration, maar voor het eerst in 42 jaar moeten de personages echt puzzelen. Ze moeten actief onderdelen verschuiven en aandraaien voor de volgende van verschillende configuraties te bereiken met elk hun eigen unieke en prachtige design én doeleinden.
Het ziet er nu echt uit als iets dat een puzzelaar zou uitdagen. Een puzzelaar met vrienden teveel, want een tweede vernieuwing van deze puzzel is dat een configuratie oplossen niet automatisch een audiëntie met de cenobieten oplevert. Oh, ze komen wel eens pieken maar ze willen vooral een offer voor elke opgeloste configuratie en ze zijn niet kieskeurig. Of het folteren afgeleerd.
Het geschreeuw van slachtoffers klinkt hen nog steeds als muziek in de oren. De cenobieten zelf hebben verder ook een make-over gekregen met nieuwe nachtmerrieachtige designs. Nieuwkomer Masque is zeker een highlight hierbij. Maar een Hellraiser zonder hun leading man, Pinhead is natuurlijk ondenkbaar. Ofschoon het hier een prachtige leading lady is.
Genaamd The Priest, deze versie van helpriester is een icoon in wording in haar eigen recht, fantastisch gespeeld door actrice Jamie Clayton, die we zeker vaker in horrorfilms willen zien. Net als haar medecenobieten is The Priest een radicaal andere versie van haar in leer gebonden voorhanger en zien in plaats van bekende statigheid nu meer een soepele elegantie en een blik vol hongerige nieuwsgierigheid. De zilverringen in die pikzwarte ogen zouden nog eens een gat in je ziel kunnen branden.
Maar ook haar stem is magnifiek en helpt haar elke scène naar zich toe te trekken, hoe bombastisch die ook is. Een combinatie van de kwaliteiten van haar natuurlijke stem met de effecten die dit verzwaren tot een griezelig instrument van aanroepende vernietiging, elke dialooglijn ademt grativas. Haar delivery van iconische slagzinnen, oud en nieuw, bestendigt enkel maar dat dit een prachtige casting geweest is, zeker als je The Hellbound Heart hebt gelezen.
Maar hoe goed The Priest en de cenobieten zijn, valt de rest van de cast toch lichtjes tegen. Ze zijn niet overtuigend genoeg en in het bijzonder hoofdpersonage Riley. Niet slecht gespeeld door Odessa A’zion, Riley is gewoon geen fijn personage, zeker niet in het begin en ook de andere menselijke figuren in de film frustreren gemakkelijk. Het is ook zonde dat veel van de typische Hellraiser-actie niet langer het centerpiece van weleer is maar zich nu meer op de achtergrond voltrekt.
Maar deze zwakheden ten spijt, blijft dit in alle eerlijkheid toch wel één van de beste horrorreboots die we al gehad hebben. Het overtreft het origineel dan wel niet maar het doet het wel enige eer aan. Dit heeft zeker het potentieel om als een reeks nieuw leven in het IP te blazen.
Genre: horror, mysterie, thriller
Jaar: 2022
Regisseur: David Bruckner
Cast: Odessa A’zion, Jamie Clayton, Adam Faison, Brandon Flynn
Land: USA, Servië
Speelduur: 121 minuten
