Sonic the Hedgehog is een antropomorphische egel die zich aan een supersonische snelheid voortbeweegt. Dat laatste maakt hem een gewild doelwit van duistere individuen, die zijn kracht willen aanwenden voor hun eigen duivelse doeleinden. Sonic is nog maar een kind wanneer hij door zo’n groep wordt ontdekt en zijn thuiswereld moet verlaten om zich noodgedwongen te settelen op Aarde.
In een bos grenzend aan het dorpje Green Hills in Montana, maakt hij het beste van zijn nieuwe leven. Zo ontwikkelt hij een interesse in Aardse popcultuur, heeft hij een stalkerfascinatie met het koppel Wachowski, de sheriff Tom en de dierenarts Maddie, en amuseert hij zich door een lokale dorpsgek te plagen als de Blauwe Duivel. Maar toch had hij beter wat voorzichtiger geweest. Wanneer de eenzaamheid hem eventjes teveel wordt, brengt hij zichzelf ongewild onder de aandacht van een zekere Dr. Robotnik … .
Gedurende jaren was het algemeen geweten dat er een vloek op videogameadaptaties leek te rusten. Weinigen leken de barrière tussen het actieve gamemedium en het passievere filmmedium te doorbreken, het was slechts een enkeling gegeven. Althans tot Sonic the Hedgehog in de zalen draaide. Tot ieders verbazing is die gewoon door de barrière gerend! Op de vraag hoe je een figuur als Sonic op een natuurlijke wijze naar de “echte” wereld haalt, weet de film een erg geslaagd antwoord te voorzien en een erg geestig verhaal te spinnen.
Vol leuke ingevingen weet deze adaptie heel wat van de videogame-ideeën een nieuwe invulling te geven in hun film, waardoor het voor fans van de franchise allemaal bekend blijft aanvoelen én toch alles werkt binnen de nieuwe regels. Nog beter zijn de vertalingen van de personages, waarbij ze iets getrouwer te werk gingen en waardoor we een hilarisch doch wat meelijwekkend figuurtje vinden in Sonic.
Die laat zich kenmerken door zijn snelheid, zijn goedlachse attitude en zijn goed hart tegenover de excentrieke, intimiderende en kwaadaardige Dr. Robotnik, gespeeld door Jim Carrey. De acteur met duizenden gezichten is hier in bloedvorm als de dokter en beleeft veel plezier aan zijn rol. Verder maakt de film geweldig gebruik van Sonics supersnelheid, wat er door geslaagde computereffecten van de film er visueel aangenaam uitziet.
Zo wordt het niet eenzijdig toegepast, maar voor alles en nog wat ingezet. Zodoende worden er verschillende mogelijkheden en emoties aangeboord. Dit is hoe je zo’n kracht gebruikt. Een laatste pluspunt is natuurlijk de fijne humor. Er zijn heel wat grappige momenten in Sonic the Hedgehog die je nog eens luidop doen lachen, waardoor het een prettige rollercoaster aan emoties wordt.
Wel landt niet elke grap evengoed. Doordat deze gezellige familiefilm een erg wijd net wil gooien voor zijn publiek, zijn er heel wat grappen die vooral bij kinderen zullen aanslaan, maar voor volwassenen dan weer net wat flauwer zijn. Zeker bij running gags loopt de film hier makkelijk tegen aan. Ook de popcultuurreferenties dateren de film een klein beetje. Rages als de “Fortnite”-flos zijn niet echt tijdloos.
Verder had een lichtjes meer ingetogen Dr. Robotnik geen kwaad gekund. De versterker moet niet heel de film op 11 staan. Wel een geluk dat de studio het geplande duivelslelijke design uiteindelijk toch heeft ingewisseld voor een meer klassieke look. Samen met de algemene funfactor van deze eerste, heeft die keuze er namelijk voor gezocht dat de Blauwe Egel later deze maand richting zijn derde bioscooplangspeler kan spurten.
Genre: actie, avontuur, komedie
Jaar: 2020
Regisseur: Jeff Fowler
Cast: James Marsden, Jim Carrey, Ben Schwartz, Tika Sumpter
Land: Verenigde Staten, Japan
Speelduur: 122 minuten
