Mortal Kombat, Lara Croft Tomb Raider, Resident Evil, Street Fighter, Doom, enz… jawel, Tinseltown heeft het grote geld dat er te rapen valt in de videogamebusiness al jaren geleden geroken. Dead or Alive (DOA) van Corey The Transporter Yuen was de zoveelste poging om een succesvolle gevechtsvideogame te transponeren naar het witte doek.
Het flinterdunne verhaal draait rond vijf schaars geklede bikinischoonheden. De prikkelende babe’s met sensuele rondingen en perfecte navelbuiken verzamelen op een onbepaald exotisch eiland waar het mysterieuze mastermind Donovan (een video-icoon op zijn retour en dus een uitgelezen rol voor Eric Roberts, jawel, broer van…) een groots martiaal tornooi organiseert. Het ideale oord voor de afgetrainde hot chicks met een pakket aan verborgen agenda’s, om hun martial-art-skils breedvoerig te etaleren.
Ons verdict? DOA is een prent die veel belooft, maar weinig waarmaakt. Hoewel de titel en premisse klinken als een spannende actiethriller, blijft de uitvoering op vrijwel alle fronten achter.
Doch het grootste probleem van DOA is het onsamenhangende verhaal. De plot komt over als een haastig in elkaar gezet niemendalletje. Alles is braafjes, karakterloos, repetitief, voorspelbaar, kinetisch en slecht getimed gemonteerd. Bovendien zijn de special effects ondermaats en goedkoop, de sets over de top en het stuntwerk krukkig om maar te zwijgen over het acteerwerk van de bordkartonnen girls met een te planerend Red Bull-gehalte.
De motivaties van de personages zijn onduidelijk en de dialogen zijn clichématig en geforceerd. De cast lijkt zich nauwelijks in te spannen om hun rollen geloofwaardig over te brengen, wat uiteraard resulteert in vlakke en weinig overtuigende performances. Het gebrek aan chemie tussen de acteurs maakt het geheel nog minder overtuigend waardoor het publiek zich emotioneel onmogelijk betrokken kan voelen.
De actie, waar dit vehikel toch lijkt op te leunen, is eveneens teleurstellend. Hoewel er af en toe wel wat spectaculairs wordt aangeboden op dit vlak, wordt op de koop toe overschaduwd door heel matige cameravoering en de gevechtsscènes zijn gewoonweg rommelig en onnatuurlijk alsof de choreografie helemaal niet is doordacht.
Kortom, de zoveelste overbodige en ondermaats geregisseerde videogameverfilming met Club Med-look. Dit straight-to-video-poesje-gestoei zal enkel pre-adolescente jongens een natte droom bezorgen, al zijn ook daarvan nog niet zo zeker.
Genre: martial arts, actie, avontuur
Jaar: 2006
Regisseur: Corey Yuen
Cast: Jaime Pressly, Holly Valance, Sarah Carter, Eric Roberts, Devon Aoki
Land: UK, Duitsland, Japan, Canada, USA, Australië
Speelduur: 87 minuten
EXIT 8 (8-ban deguchi)
Nouvelle Vague
TRON: ARES
Berlinguer – La grande ambizione
