Na de nagenoeg onbekende komedie My Best Friend’s Birthday (1987), de bloederige cinematografische mokerslag Reservoir Dogs (1992), liet acteur, scenarist, auteur, producer en regisseur Quentin Tarantino – en ook wel l’enfant terrible van Hollywood – in 1994 niet alleen de cultklassieker Pulp Fiction met klasbakken als John Travolta, Samuel L. Jackson, Uma Thurman, Bruce Willis, Tim Roth en Rosanna Arquette op de filmliefhebbende wereld los, maar ook talloze onvergetelijke cultfiguren.
Onder hen bevond zich de door Harvey Keitel vertolkte Mr. Wolf – een bijna mythische probleemoplosser (ofte aka Cleaner) – die met gedetailleerde efficiëntie en accurate organisatie, om het even welke dirty situatie in een mum van tijd en uiterst discreet (tegen een astronomisch smak geld) oplost.
Al in Pulp Fiction wordt duidelijk dat zo’n persoon uniek is. Er kan maar één Wolf zijn, zoals de naam al doet vermoeden, die associaties oproept met het begrippen einzelgänger of eenzame wolf. Maar wat als plotseling twee van zulke eenlingen elkaar ontmoeten? Dat is nu net de uitgangssituatie van de toepasselijk getitelde buddy-komedie Wolfs, geschreven en geregisseerd door Jon Watts voor streamingdienst Apple TV+ die met veel toeters en bellen in wereldpremière werd vertoond – in eminente aanwezigheid van de twee A-listers en razend populaire George Clooney en Brad Pitt – tijdens het filmfestival van Venetië 2024.
Naar eigen zeggen droeg de regisseur Watts van Cop Car en de serie The Old Man met ‘dude’ Jeff Bridges, dit idee al jarenlang met zich mee. Maar hij was te druk met zijn werk voor Marvel waar hij verantwoordelijk was voor de hele Spider-Man-trilogie met Tom Holland. Pas na zijn afscheid van het MCU vond hij eindelijk de tijd om zich op zijn eigen origineel bedoeld project te richten.
Toch merk je bij het bekijken van Wolfs nauwelijks dat Watts veel tijd had om ideeën voor zijn script te verzamelen. Deze zwarte humoristische komedie voelt eerder aan alsof het enkel en alleen is gemaakt om superstars George Clooney en Brad Pitt na anderhalf decennium, nog eens samen op het scherm (of streamingplatform) te brengen.
Margaret, een officier van justitie (Amy Birdman Ryan), bekend om haar harde strijd tegen criminaliteit, raakt verwikkeld in een one-night-stand-avontuur met een jonge man (Austin Abrams) in een luxe-hotel in New York. Maar dat loopt gruwelijk mis: de jonge man springt ze enthousiast op het bed dat hij met zijn hoofd tegen een glazen tafeltje bonkt en dood blijft liggen in de suite. Een schandaal is onvermijdelijk en wellicht betekent dit ook het einde van Margarets carrière.
In paniek herinnert ze zich een mysterieus telefoonnummer dat ze ooit kreeg voor noodgevallen. Al snel stapt er een coole Cleaner (George Clooney) in haar hotelkamer. Professioneel stelt hij haar gerust en belooft alle sporen van de would-be-nacht te wissen.
Er wordt opnieuw aangeklopt. Een tweede Cleaner (Brad Pitt) staat voor de suitedeur. Het luxehotel, bezorgd om zijn reputatie, heeft een eigen probleemoplosser ingehuurd. Wat nu? Na veel heen-en-weer wordt duidelijk dat de twee eenlingen tegen wil en dank moeten samenwerken. Dat is echter nog niet alles. Tijdens het opruimen ontdekken ze een grote hoeveelheid drugs, wat al snel duidelijk maakt dat dit allesbehalve een routineklus wordt.
Na het enorme succes van Spider-Man: No Way Home besefte Jon Watts dat hij zijn hoogtepunt bij Marvel had bereikt. Hoe overtreft men een van de succesvolste films aller tijden? Hij besloot het geplande Fantastic Four-rebootproject te verlaten en zei ook nee tegen Spider-Man 4. En nu komt Watts dus op de proppen met wat hij zelf nogal breedvoerig omschrijft als zijn eerste origineel project sinds zijn doorbraak met Cop Car in 2015. Maar spijtig genoeg is Wolfs bijzonder conventioneel en beslist niet origineel, inventief of grappig.
De verhaallijnen die zich gedurende de nacht ontvouwen, lijken samen gesprokkeld uit diverse gelijkaardige films van hetzelfde genre. Ondanks de veelbelovende premisse ontpopt Wolfs zich tot een doorsnee buddy-actiekomedie. Het is lastig om niet te vergelijken met hoe Shane Black het genre meesterlijk vernieuwde in The Nice Guys uit 2016 met verbluffende rollen voor Russell Crowe en Ryan Gosling. Het is gewoonweg zielig hoe Watts krampachtig hetzelfde en traditionele format van dergelijke films probeert na te bootsen en een poging onderneemt om deze premisse op zijn kop tracht te zetten want waar in buddyfilms tegengestelde personages met elkaar in de clinch gaan, botsen in Wolfs twee alfamannen die nauwelijks een grijs haar van elkaar verschillen.
De humor is grotendeels gebaseerd op het feit dat de ‘Wolfs’ voortdurend overeenkomsten ontdekken en enkel discussiëren over nuances. Het wordt op de koop toe ook bijzonder snel voorspelbaar dat de twee die hun identieke excentrieke baan met dezelfde precisie uitvoeren, ook relaties in de onderwereld hebben met dezelfde stoere binken. Dit zwakke en cliché-gegeven wordt des te pijnlijker dat Watts bovendien de onthulling van het voorspelling ook nog eens onnodig oprekt.
Niet alleen de humor is zwak, maar ook de actie stelt teleur. Een chaotische achtervolging door Chinatown en over de Brooklyn Bridge begint veelbelovend, maar wordt door de lengte en leegte van het decor (weinig voorbijgangers, amper verkeer) steeds minder boeiend.
De grootste troeven van Wolfs blijven, zoals verwacht uiteraard, George Clooney en Brad Pitt. Voor het eerst sinds de afsluiting van de Ocean’s-trilogie in 2007 zijn ze weer samen te zien als charismatische persoonlijkheden die zich proberen te amuseren. Hoewel hun dialogen zelden sprankelen, ze overmatig blijven filosoferen over plotpunten tot het irritant wordt en ze zich doorheen het minimalistisch verhaal proberen te ploeteren, is er toch afdoende en onvermijdelijke chemie tussen de twee glamour-iconen die op enkele momenten wel voor wat puur kijkplezier zorgt. Ze spelen zelfbewust in op hun leeftijd, inclusief rugpijn en leesbrillen, wat zorgt voor een leuke dosis zelfspot en humaniteit.
Tot slot merken we nog op dat Austin Abrams, voornamelijk gekend van de serie Euphoria, in de rol van Kid, een aangename verrassing is in de cast. Zijn energieke optreden, vooral in een dialoogrijke one-take-scène, toont hoe sprankelend Wolfs eigenlijk wel had kunnen zijn, mocht Watts in zijn funny-crime vaker zo’n wervelwind van humor en chaos hebben ingelast.
Genre: misdaad, thriller, komedie
Jaar: 2024
Regisseur: Jon Watts
Cast: George Clooney, Brad Pitt, Amy Ryan, Austin Abrams
Land: USA, UK
Speelduur: 108 minuten
