“Tegenwoordig maken ze geen goede films meer. Het is allemaal pure MTV geworden.” Niet onze woorden, wel van Brian De Palma die je terugvindt op de bonussectie van de Blu-ray uitgave van Carlito’s Way.
De Palma, die in betere tijden op gelijke voet stond met Spielberg en Scorsese, heeft de afgelopen jaren moeten toezien hoe zijn troon langzaam wegzonk. Maker van The Untouchables, maar latere films zoals Domino met Carice Van Houten raakten niet eens in de bioscopen. Een film die vertrappeld werd door de critici nog voor hij uitkwam. Niet dat het ooit anders was voor De Palma. Vaak verguisd als een Hitchcock-copycat (onterecht), en ook Carlito’s Way (wat nochtans één van zijn sterkste films is uit de jaren ’90) werd met de gemengde gevoelens onthaald. Bij momenten krijg je het gevoel dat De Palma het publiek net iets te veel bij de neus neemt door er een soort van nieuwe Scarface van te willen maken, maar niets is minder waar. De regisseur had zelfs geen zin in het maken van deze film, een gangster met een Spaans accent lag er net iets te dik op, maar hij hapte uiteindelijk toe omdat Al Pacino waarschijnlijk net iets te veel zaagde, want het was zijn droom om deze film te maken.
Het was al sinds 1973, tijdens de opnames van Serpico, dat Al Pacino interesse had om de rol van Carlito Brigante te vertolken, een personage dat voortkomt in de twee romans Carlito’s Way en After Hours. Twee boeken geschreven door Edwin Torres, een rechter aan het Hooggerechtshof van New York nota bene. Een man kon als geen ander weten hoe het eraan toe ging. Het verhaal was er, het enige wat ontbrak, was een geschikt scenario en dat werd geleverd door David Koepp, die in het releasejaar van Carlito’s Way ook nog eens Jurassic Park op zijn cv kon aanvullen (hij deed later ook krakers als Spider-Man uit 2002 en voor De Palma ook Mission: Impossible). Uiteindelijk koos men voor de tweede roman After Hours omdat Pacino toch al een iets oudere leeftijd had, maar men ging wel voor Carlito’s Way als titel, dit om verwarring te voorkomen met de komedie After Hours van Martin Scorsese.
Martin Bregman (producer van Pacino-films als Scarface, Sea Of Love, Serpico moest dan maar op zoek gaan naar de geschikte regisseur. Er werd eerst aangeklopt bij de Schotse regisseur John Mackenzie, die met het misdaaddrama The Long Good Friday met Bob Hoskins al van zich liet horen, maar dat plan werd al snel van tafel geveegd. Net als de naam van Abel Ferrara die, hem kennende, het waarschijnlijk iets anders zag. Tenslotte kwam men bij De Palma terecht. Hij was er zo tegen dat hij in eerste instantie weigerde om het script te lezen, maar eens hij eraan begon, veranderde hij van gedachten.
De Palma mag verkondigen wat hij wil, ook al is Carlito’s Way een zeer sterke film, de gelijkenissen met Scarface zijn er. Het begint al met het onderwerp: een nobody die vanuit het niets via de misdaad de grote mijnheer wordt. Alleen is het deze keer geen Cubaan, maar komt hij uit Puerto Rico. Misschien is Carlito’s Way iets minder cartoonesk, of beter gezegd is Carlito kwetsbaarder dan Tony Montana. Wel is het een gemiste kans dat De Palma door de openingsscene de afloop verklapt en daardoor heel wat spanning verloren gaat. Vreemd overigens dat een grootmeester van de suspense zich hierdoor laat vangen.
Pacino is natuurlijk Pacino. Nooit bang van wat overacting, wat in bepaalde films van hem nefast werkt, maar als gestoorde misdadiger is hij altijd perfect. De love interest wordt vertolkt door Penelope Ann Miller, die ondanks een paar middelgrote titels nooit is doorgebroken. Net als De Palma dat met Michelle Pfeiffer in Scarface ook veel te veel deed, is de vrouw niet meer dan een second banana, zeg maar mooi behangpapier. De kracht van Carlito’s Way zit hem, naast de visuele flair waar De Palma toch tot aan het einde van de jaren ’90 een grootmeester in was, in de kleine vertolkingen. Luis Guzmán als Carlitos handlanger Pachanga en Sean Penn als de joodse advocaat David Kleinfeld (inclusief krullen), die genoeg heeft van zijn toga en zelf als gangster de wereld wil veroveren.
Genre: misdaad
Jaar: 1993
Regisseur: Brian De Palma
Cast: Al Pacino, Sean Penn, Penelope Ann Miller, John Leguizamo, Luis Guzman
Land: Verenigde Staten
Speelduur: 145 minuten
