Home is het bevreemdend en tegelijk pakkend debuut van de Zwitsers-Frans-Belgische Ursula Meier, sinds haar filrnstudies woonachtig in Brussel, dat absoluut doet denken aan Luigi Comencini’s schitterende asfaltprent L’Ingorgo – Una Storia Impossibile uit 1979.
Marthe {alweer een onovertroffen Isabelle Huppert) en Michel (een altijd imposante Olivier Gourmet) hokken samen met hun drie kinderen in een alleenstaand huis. Hoewel de woning in het midden van een rustig en verlaten veld staat, huist het aan een desolate autosnelweg. De vangrails bevinden zich op enkele centimeters van hun tuintje. De strakke en overwoekerde asfaltweg is inactief en aan het verkommeren sinds de aanleg ervan ontelbare jaren geleden. Het is het begin van de zomer en de werken worden opnieuw aangevat. De autosnelweg zal in gebruik worden genomen. Letterlijk aan de rand van de snelweg ‘geplant’ werkt het onophoudelijke en oorverdovende lawaai in op de hechte familie die langzaam uit evenwicht raakt en het noorden compleet verliest. Ze plooit zich terug op zichzelf om uiteindelijk gemarginaliseerd in een sombere mallemolen weg te glijden.
Home is een actuele en beklemmende anti-roadmovie en tegelijkertijd een familiefabel waar Tatiaans wordt gebrainstormd over hoe eenzaamheid kan leiden tot volstrekte waanzin. De prent slaat aan als dramatisch verhaal en als waarschuwingsmetafoor. De jonge Ursula Meier observeert in haar intelligente maatschappijkritische reflectie raak en zonder franjes. Ze bant goedkope sentimentaliteit. De personages zijn psychologisch degelijk onderbouwd en de sfeer is psychologisch beangstigend. De klankband dreunt als een enerverende drilboor progressief in op je trommelvliezen. Zelden zo’n straf en beklijvend debuut gezien.
Genre: drama
Jaar: 2008
Regisseur: Ursula Meier
Cast: Isabelle Huppert, Olivier Gourmet, Adélaïde Leroux
Land: Zwitserland, Frankrijk, België
Speelduur: 98 minuten
