
Germain, 45 jaar, quasi analfabeet, leeft een kabbelend en vredig leventje samen met zijn vrienden van de lokale bruine stamkroeg en zijn zorgzame vriendin Annette. Naast het opknappen van klusjes trekt hij dagelijks naar het park waar hij de rondkirrende duiven ‘bij naam’ probeert te tellen. ‘s Avonds rommelt hij wat in het moestuintje rond zijn caravan die in de achtertuin van zijn moeder staat. Met haar heeft hij echter een problematische relatie. Zijn vader heeft hij nooit gekend en zijn marginale moeder zette hem met veel tegenzin op de wereld. Bovendien heeft ze hem van jongs af aan laten voelen dat hij ongewenst was. Op de lagere school fungeerde hij eveneens als welgekomen pispaal. Leuk is anders. Germain is pedagogisch verwaarloosd en heeft in feite een ‘tête en friche’ (een onbewerkte, braakliggende geest).
Op een dag ontmoet onze sympathieke en zachtaardige antiheld, Margueritte, een hoogbejaarde fragiele bes. Ze is een vredige landbouwdeskundige op rust. Zij heeft de wereld dapper rondgereisd en is bovendien flink belezen. Ze woont op d’r eentje in een rusthuis en komt vaak naar het park om in de natuurpracht ‘haar’ Franse literaire klassiekers te ‘herlezen’. Tussen de twee sociale outcasts groeit er een warme tederheid, een kinderlijke liefde en een hechte band.
La Tête En Friche is een luchtig, herkenbaar, ontroerend humaan komisch drama. Bref, un film bien sympa. Gérard Depardieu waggelt over het scherm als een logge knuffelbeer met hoge aaibaarheidsfactor en de 96-jarige antagonist Gisèle Casadeus, zorgt voor een frisse tegenwind. De pakkende dramatiek druppelt van het scherm wat zorgt voor het nodige tranengetuit. Zorg dat je een (volle) doos kleenex binnen handbereik hebt staan!
Genre: komedie, drama
Jaar: 2010
Regisseur: Jean Becker
Cast: Gérard Depardieu, Gisèle Casadesus, Maurane
Land: Frankrijk
Speelduur: 82 minuten