Jeunes Mères 

Op zoek naar inspiratie voor hun nieuwste project gingen Jean-Pierre en Luc Dardenne polshoogte nemen in een opvanghuis voor tienermoeders. Overweldigd door de verscheidenheid aan persoonlijke verhalen lieten ze daar hun oorspronkelijke plan om te focussen op één jongedame varen. Jeunes Mères, een mozaïekfilm waarin we meekijken in zo’n kleine gemeenschap bestaande uit een handvol lotgenoten en enkele verzorgers, was geboren.

De jonge mama’s worstelen elk met hun eigen problemen. Jessica (Babette Verbeek), de enige van het gezelschap die nog zwanger is, zoekt naar haar biologische moeder en vooral naar een antwoord op de vraag waarom deze haar destijds heeft afgestaan. Perla (Lucie Laruelle) wil daarentegen helemaal niets meer van haar overleden moeder weten. Haar traumatische opvoeding heeft wonden nagelaten die nog verre van geheeld zijn. Ze is klaar om met haar vriend samen te gaan hokken in een goedkoop appartementje, al begint hij terug te krabbelen.

Ariane (Janaina Halloy) leeft dan weer op gespannen voet met haar mama (Christelle Cornil). Zij heeft haar enkele maanden terug overtuigd om de baby te houden en wil nu verhinderen dat ze haar kleindochter afstaat voor adoptie, hoewel je als kijker meent dat dit mogelijk de beste optie zou zijn. De enige die nog een goede band met het thuisfront onderhoudt is Julie (Elsa Houben), maar de stress en de verantwoordelijkheid die het moederschap met zich meebrengen, dreigen ervoor te zorgen dat de afgekickte drugsverslaafde weer het verkeerde pad opgaat.

Voeg daar nog Naïma (Samia Hilmi), die op het punt staat het gemeenschappelijke onderkomen te verlaten, aan toe en je krijgt weer een uitstekend sociaal-realistisch drama van het Belgische broederpaar. De verschillende plotlijnen zijn een nieuw gegeven in hun oeuvre, maar verder is hun aanpak bij het oude gebleven. Aan visuele opsmuk doen ze nog steeds niet mee. Ze hanteren een documentaire-achtige stijl en hun sets ogen sober, maar realistisch.

Daarnaast geven ze nog altijd de voorkeur aan een niet-professionele cast. Het niveau van de actrices schommelt zo lichtjes. De ene speelt het subtieler en natuurlijker, terwijl een ander het iets theatraler aanpakt, maar globaal gezien zetten ze allemaal een goede en overwegend naturalistische prestatie neer.

De Dardennes gunnen de meisjes ongeveer evenveel schermtijd. Hun verweven verhaallijnen zijn boeiend om te volgen en voldoende divers. Tegelijkertijd komen er parallellen naar boven. Je merkt dat het sociale vangnet ontoereikend is en de buitenwereld hen vaak teleurstelt. Het afwisselen tussen de personages zorgt dat de emotionele impact minder groot is dan wanneer één verhaal uitvoerig wordt behandeld. Al ontkennen we niet dat onder andere Arianes verhaallijn ons uiteindelijk wel verscheurde.

Het humanistische Jeunes Mères toont dat de gebroeders Dardenne de stiel nog niet verleerd hebben. De Cannes-jury onder leiding van Juliette Binoche zag dit ook en bekroonde het sociaal drama met de award voor beste script. Zo mochten Jean-Pierre en Luc al voor de tiende maal in hun rijke carrière de trappen van de Lumière-zaal in de Franse badplaats bestijgen om een trofee in ontvangst nemen. Aan jullie nu om de Belgische bioscopen te betreden en Jeunes Mères te gaan aanschouwen.

Genre: drama
Jaar: 2025
Regisseur: Jean-Pierre Dardenne, Luc Dardenne
Cast: Babette Verbeek, Elsa Houben, Janaina Halloy, Lucie Laruelle, Samia Hilmi
Land: Frankrijk, België
Speelduur: 105 minuten