WALL TO WALL 

Een appartement gekocht in Seoul ver boven zijn budget, gevolgd door waardeverlies door de instorting van de huizenmarkt, heeft ervoor gezorgd dat Woo-seong gevangen zit in een woonst waar hij niet langer gelukkig is met een wurghypotheek als zijn bal en ketting. Het wordt enkel erger wanneer hij geteisterd wordt door de verschrikkelijk geluidsoverlast die hém wordt aangewreven.

Voor de tweede keer deze zomer zoekt Netflix streamersgeluk in real estate, zij het dat ze hiervoor ditmaal nog oostelijker trekken. Na eerder in juli het Duitse Brick te hebben gelanceerd, kiezen ze nu voor een Zuid-Koreaanse prent 84 Jegopmiteo, internationaal verschenen als Wall To Wall. Debuterend als de 4^de populairste film op de dienst (opklimmend naar 3 op moment van schrijven met Brick op één), zou het dit wel eens kunnen zijn voor Netflix. Maar is de streamer even gelukkig met deze Wall To Wall? Dat valt nog te bezien.

Zuid-Korea heeft over het algemeen een stevige filmreputatie, maar dat maakt het niet immuun voor zwakkere producten. Dat laatste kunnen we toch wel stellen over deze uiting. Het begint nochtans allemaal best oké. Het verhaal van een jonge man die zijn financiële toekomst op het spel zet door all-in te gaan in de verkeerde investering heeft potentieel. Hem verslonden zien worden door zijn vaste job en de gig economy, constant geconfronteerd wordend met anderen die geld als water verdienen door weldoordachte crypto-gokken; het is een goede basis voor een brandend actuele financiële thriller.

Daarbij komt dan de tweede helft van het relaas. Een appartementsgebouw geteisterd door geluidsoverlast waarbij hij van het kastje naar de muur gestuurd wordt, enkel om de schuld alsnog in zijn schoot te vinden. Een man zou voor minder de pedalen verliezen. Kang Ha-neul speelt de getormenteerde pechvogel alleraardigst en je gelooft ook echt dat zijn personage richting de mentale afgrond verhuist bij elke tegenslag of vreemde betichting.Ook visueel is dit een erg aantrekkelijke film.

Iets eenvoudigs als een regenachtige maaltijdbezorging per fietskoerier krijgt een cinematografische charme, het wisselend kleurgebruik in plassen een indicator voor verschillende plaatsen. En Wall To Wall past dit soort techniekjes wel vaker toe. Spiralcam voor waanzin, een zoom-out op een trappenhal om futiliteit aan te duiden… Zwartwit effecten voor nadruk. Ja, over de beeldvorming is zeker goed nagedacht. Net als over het einde dat voor zowel spannend als verrassend wist te zijn.

Waarom kunnen we dan toch niet lyrisch zijn over deze streamingtitel? Omdat het net iets teveel op het bord van de kijker legt. De film barst van ideeën, allemaal geworteld in financiële opportuniteiten en dreigingen, maar het is al heel snel dat je eigenlijk door het bos de bomen niet meer ziet. Ons hoofdpersonage wordt bedolven onder de problemen, die zich enkel maar blijven opstapelen en waarbij hij regelmatig zelf nog een schep bovenop weet te doen met onverantwoorde beslissingen.

Door zoveel ideeën samen te brengen, voelt zeker het eerste uur aan als een sleur. Het is onduidelijk wat er gaande is in het appartementsgebouw, de buren voelen aan als klagende nachtmerries en de protagonist krijgt nooit even wat rust. Als kijker zou je voor minder apathisch worden. Dit betert dan wel in tweede helft van het verhaal, maar de vraag is hoeveel kijkers zullen er tegen dan al terug hebben afgehaakt?

Nee, Wall To Wall is zeker een uniek thrillerdrama, met interessante ideeën en briljante visuele ingevingen maar stikt toch af en toe onder z’n eigen gewicht. Een meer gecondenseerd verhaal met af en toe wat ademruimte voor de protagonist en de kijker was niet mis geweest. Qua kijkcijfers gaat dit misschien wel positief uitdraaien voor Netflix, maar voor filmfans is dit niet noodzakelijk de beste tijdsinvestering.

Genre: drama, thriller
Jaar: 2025
Regisseur: Kim Tae-joon, Sharon S. Park
Cast: Kang Ha-neul, Yeom Hye-ran, Seo Hyun-woo, Kim Hyun-jung
Land: Zuid-Korea
Speelduur: 118 minuten