Jurassic World: Rebirth 

Jurassic World: Rebirth neemt ons voor de zevende keer mee naar de wereld die miljardair John Hammond (Richard Attenborough) ooit schiep in de eerste Jurassic Park-film. In onze echte wereld breekt Rebirth opnieuw box-office­ records, maar in de film zelf is de interesse in dinosauriërs tanende. Kinderen kijken nog nauwelijks op van onze prehistorische voorgangers, interactieve tentoonstellingen lokken amper volk, en de dieren zelf hebben het moeilijk met de klimaatverandering op aarde. Een tweede uitsterving dreigt: enkel op een aantal eilanden nabij de evenaar – waar het klimaat nog het dichtst de oorspronkelijke omstandigheden van miljoenen jaren geleden benadert – kunnen ze zich staande houden.

Daar moet ParkerGenix-directeur Martin Krebs (Rupert Friend) dan ook zijn voor de laatste ingrediënten van een revolutionair hartmedicijn: enkele druppels bloed van de drie grootste dinosauriërs op onze planeet. Een missie te land, ter zee en in de lucht waarvoor hij diep in de buidel tast en paleontoloog Henry Loomis (Jonathan Bailey), huurlinge Zora Bennett (Scarlett Johansson), kapitein Duncan Kincaid (Mahershala Ali) en hun manschappen inhuurt. Onderweg pikken ze ook Reuben Delgado (Manuel Garcia-Rulfo) en zijn gezin op. Hun onschuldige zeiltocht kreeg een onverwachte wending toen hun boot werd aangevallen door een mosasaurus en enkele vervaarlijke spinosauriërs.

Met Gareth Edwards (Rogue One: A Star Wars Story, Godzilla) aan het roer en David Koepp (de scenarist van de originele Jurassic Park) achter de pen, hadden we goede hoop dat deze nieuwe episode onze interesse in de Jurassic-franchise zou doen heropleven. Helaas kwamen we van een kale reis terug. Jurassic World: Rebirth biedt precies wat een A.I.-algoritme op basis van de vorige zes films zou genereren: herkenbare situaties die doorslagjes zijn van vroegere scènes, onbeduidende nevenpersonages die snel het loodje leggen, en inspiratieloze dialogen.

Voeg daar nog een vrij saaie karakteropbouw aan toe, en je krijgt een film die zijn start grotendeels mist. Gelukkig zorgt het ronddobberende gezin nog voor wat extra dynamiek en een lichtpuntje in de aanvangsfase. Zodra de dino’s echter ten tonele verschijnen, schiet de adrenaline wél de hoogte in en wordt Rebirth een onderhoudende, zij het nooit verrassende rit.

De creaturen ogen uitstekend en de CGI mag er meestal zijn, al ziet het er soms wat artificieel uit. Af en toe krijg je zelfs het gevoel te kijken naar de laadschermen tussen twee levels van een videogame. Een enkele keer slaan de effecten volledig de bal mis: zo is de scène waarin Xavier (David Iacono) wordt aangevallen terwijl hij staat te plassen, duidelijk voor een green screen opgenomen en nadien bij elkaar geplakt.

Uiteindelijk levert Jurassic World: Rebirth precies wat je van de franchise verwacht: een vermakelijke maar voorspelbare mix van drama, neergezet door een goede cast, opgefleurd met de thrills en scares van een bataljon angstaanjagende, en steeds groter wordende, dino’s. Duidelijk genoeg om de kassa weer te doen rinkelen, maar wat ons betreft mag de reeks zelf stilaan uitsterven.

Genre: actie, avontuur, scifi, thriller
Jaar: 2025
Regisseur: Gareth Edwards
Cast: Scarlett Johansson, Mahershala Ali, Jonathan Bailey, Rupert Friend
Land: Verenigde Staten, Verenigd Koninkrijk, Malta, India, Taiwan, Japan
Speelduur: 133 minuten