Roofman 

Het waargebeurde verhaal van Jeffrey Allen Manchester is zo onwaarschijnlijk dat een verfilming haast niet kon uitblijven. Tussen 1998 en 2004 brak hij in meer dan veertig McDonalds-filialen binnen door een gat in het dak te maken en zo de beveiligingscamera’s te omzeilen. Wanneer hij toch personeel tegen het lijf liep, vroeg hij hen beleefd om hun jas aan te trekken – indien nodig stond hij zelfs de zijne af – en sloot hij hen op in de koelcel. Meteen na zijn vlucht sloeg hij alarm zodat zijn slachtoffers niet te lang aan de kou werden blootgesteld.

Nadat de politie hem uiteindelijk te pakken kreeg, werd hij veroordeeld tot 45 jaar cel. Maar al snel ontsnapte de vindingrijke crimineel en dook hij een half jaar onder in een lokale winkel. Vanaf dat moment komt Derek Cianfrances Roofman echt op toerental. Samen met co-scenarist Kirt Gunn verving hij de betreffende winkel door een filiaal van Toys “R” Us. Een kleurrijke speelgoedzaak oogt niet alleen aantrekkelijker, maar biedt ook tal van props om in het plot te verwerken: M&M’s om op te overleven, actiefiguren om de tijd te doden en babycamera’s om de winkel in de gaten te houden. Opties genoeg voor de immer sympathieke Channing Tatum om het personage van Jeffrey geloofwaardig én charmant neer te zetten.

Tatum krijgt het gezelschap van Peter Dinklage als de humeurige uitbater, LaKeith Stanfield als de trouwe vriend Steve en Ben Mendelsohn als de zachtaardige pastoor van de gemeenschap. Maar het is vooral Kirsten Dunst die naast Tatum in de kijker loopt als Leigh, een verkoopster met een goed hart en gescheiden moeder van twee dochters (gespeeld door Kennedy Mover en Lily Collias). De chemie tussen beide protagonisten voelt authentiek aan, waardoor je gelooft dat er iets opbloeit tussen deze twee zoekende zielen.

Op dat moment verschuift de toon van Roofman lichtjes. De leuke misdaadkomedie – een verrassende maar geslaagde nieuwe richting voor Cianfrance, die ons eerder Blue Valentine en The Place Beyond the Pines schonk – evolueert naar een romance en vooral een drama over twee lotgenoten die verlangen naar een normaal gezinsleven. Vanuit datzelfde verlangen koos Jeffrey destijds het verkeerde pad: hij wilde gewoon een vader zijn die zijn dochter niet teleurstelde en haar een volwaardig verjaardagscadeau kon geven.

Roofman raakt thema’s als wat het betekent om een goed mens te zijn, welke daden gerechtvaardigd zijn en of het Amerikaanse rechtssysteem voldoende rekening houdt met verzachtende omstandigheden slechts zijdelings aan, zonder er echt dieper op in te gaan. In plaats van de dualiteit tussen daad en motief scherp te ontleden, presenteert Cianfrance vooral een onderhoudende film voor een breed publiek, gedragen door de uitstekende vertolkingen van Channing Tatum en Kirsten Dunst.

Het resultaat is niet alleen een geslaagde komedie, maar ook een – iets te lang – gevoelig relatiedrama over de zoektocht naar affectie en het goede in ieder van ons.

Genre: biografie, misdaad, drama, romance
Jaar: 2025
Regisseur: Derek Cianfrance
Cast: Channing Tatum, Kirsten Dunst, Peter Dinklage, Juno Temple, Ben Mendelsohn
Land: Verenigde Staten
Speelduur: 126 minuten