Ludiek nieuws aan de Carlton: Thierry Frémaux kreeg het aan de stok met een flik omdat hij met zijn step op het voetpad had gereden. ‘Je hebt me geslagen’, riep Thierry, ‘en ik ga klacht neerleggen’. De wetsdienaar had niet echt geslagen, maar geduwd. Moraal van dit verhaaltje: festivaldirecteurs zijn ook maar mensen. Of ook: in Frankrijk houden ze niet echt van flikken.
Ik rep me naar de persconferentie van Killers of the Flower Moon, want mensen als Martin Scorsese en Leonardo DiCaprio hebben toch altijd wel interessante dingen te zeggen. Grote verrassing was echter Robert De Niro die doorgaans weinig te zeggen heeft. Nu was hij echter in praatgrage bui. Hij vertelde dat hij zijn personage massamoordenaar William Hale niet echt begreep. Vreemd toch, de man die een van de grootste Amerikaanse acteurs wordt genoemd, begrijpt niet wat zijn personage motiveert. “Een deel van hem is oprecht. Maar een ander deel, waarbij hij de Osage-indianen verraadt, wijst erop dat hij het normaal vond om zich bepaalde dingen (de olie van de indianen) toe te eigenen.” De Niro verwees daarbij naar de blanke overheersing waar men zich lange tijd niet zo bewust van was. “We zijn ons na George Floyd veel bewuster geworden van systemisch racisme.” Meteen moest Bob – hij kon het niet laten – denken aan de man die hij het meest haat. “Het is de banaliteit van het kwaad. Dat is waar we op moeten letten. We zien het zeker ook vandaag. We weten allemaal over wie ik het ga hebben. maar ik ga de naam niet noemen. Die vent (Donald Trump) is gewoonweg dom. Zelfs Hale was in veel opzichten slim.”
Firebrand (In Competitie): Of #MeToo aan het hof van Hendrik VIII. Het beste aan dit historisch drama van Braziliaan Karim Aïnouz is Jude Law. Hij vertolkt Hendrik VIII als een varken met een etterend been of ook als een Harvey Weinstein in 16de eeuwse klederdracht. Zo moet de stichter van de Anglicaanse kerk echt geweest zijn. Het centrale personage is evenwel Catherine Parr (Alicia Vikander), de zesde en laatste vrouw van Hendrik. Ze overleefde hem, hoewel er toch plannen waren vanuit de kerk om ook haar een kopje kleiner te maken. Het verhaal van Parr boeit wel, maar de regie van Aïnouz kan je het best omschrijven als saai en stijlloos. Hier en daar heeft hij wel een heel kleurrijk shot, maar hij blikt in alsof hij op een televisieset stond. Als Firebrand in de prijzen valt, is dat voor Jude Law als beste acteur.
The Book of Solutions (Quinzaine): Michel Gondry liet zich weer helemaal gaan in zijn gekheid. In deze semi-autobiografische komedie wordt regisseur Marc (een uitstekende Pierre Niney) op een zijspoor gezet door de productie omdat niemand iets van zijn nog niet helemaal afgewerkte film snapt. Marc steelt dan maar zijn film en duikt met enkele getrouwen onder bij zijn tante om de film te monteren. Maar de manische regisseur vertikt het om zijn pillen te slikken en neemt nu de ene krankzinnige beslissing na de andere, bijvoorbeeld een orkest zonder dirigent inhuren. Best grappig wat Gondry hier uit zijn mouw schudt, maar het heeft wel niet veel om het lijf. In Cannes gingen de toeschouwers wel door het dak.
Mijn Top 5 op dag 6:
- Killers Of The Flower Moon
- The Zone Of Interest (Gouden Palm?)
- Les Meutes
- Los Delincuentes
- The New Boy
