Opnieuw een incident met tickets. Mensen die geen tickets hadden mochten tien minuten eerder binnen. Mensen met tickets konden niet meer binnen. Opnieuw geroep en getrek. Commentaar: ‘Je moet je je minstens een kwartier voor de voorstelling aanmelden.’ Met een druk schema is dat echter onmogelijk.
Anatomy of a Fall (In Competitie): De Frans cineaste Justine Triet maakte met dit psychodrama/moordmysterie haar beste film. Een man valt van de tweede verdieping van zijn chalet naar beneden. Hij is morsdood. Een ongeval? De politie twijfelt. Er zijn aanwijzingen dat hij een klap kreeg. De vrouw van het slachtoffer (Sandra Hüller) beweert dat haar echtgenoot depressief was. Trier graaft in haar drama diep in de relatie van een disfunctioneel koppel en komt op de proppen met een ambigu einde dat toch niet zo ambigu is. Mogelijk de prijs voor de beste actrice voor Hüller die ook al de hoofdrol in favoriet The Zone of Interest speelde.
Acide (Buiten Competitie): Over Frankrijk en België barsten onweders los. Door de klimaatopwarming is de regen als zwavelzuur geworden. Een heetgebakerde arbeider (Guillaume Canet) besluit met zijn ex en dochter te vluchten naar Antwerpen. Maar tegen de zure regen zijn huizen en auto’s maar tijdelijk bestand. Zeer geslaagde en spannend genrefilm waarin je angst krijgt voor water. Met ook nog enkele Vlaamse acteurs in piepkleine bijrollen.
Project Silence (Buiten Competitie): Zuid-Koreanen kunnen beter actie filmen dan Amerikanen. Deze rampenfilm start met een geweldige crash van honderden auto’s op een zeer lange brug. Die lijkt het te zullen begeven. Een extra probleem stelt zich wanneer killer dogs, geprogrammeerd om terroristen te verscheuren, uit een gepantserd voertuig ontsnappen en nu de overlevenden van de crash viseren. De overheid wil niet ingrijpen om een schandaal uit de weg te gaan. Het verhaal is zo ridicuul als wat, maar hoe dan ook zeer entertaining. Hollywood kan er een puntje aan zuigen.
Fallen Leaves (In Competitie): Aki Kaurismäki hield het kort, bondig en trefzeker. In iets meer dan tachtig minuten vertelt hij de extreem eenvoudige, maar ontroerende love story tussen twee zeer eenzame mensen die gescheiden worden door slordigheden, toevalligheden en alcohol. Aki brengt meteen ook een ode aan zijn favoriete cinema via knipogen naar Jean-Luc Godard, Jim Jarmusch en Charles Chaplin. Gaat mogelijk een prijs krijgen, mogelijk beste regie.
Club Zero (in Competitie): Oostenrijkse Jessica Hausner toont in deze originele satire wat er gebeurt wanneer zwakke jonge geesten gemanipuleerd worden. Een lerares voedingsleer (Mia Wasikowska) wordt ingehuurd door een school om jongeren bewust te leren eten. Wat ze vertelt, is geen onzin en de leerlingen slikken alles wat ze zegt. Maar dan gaat de juf een stap verder door te zeggen dat eten eigenlijk ongezond is en dat iedereen moet meedoen aan de Club Zero. De ouders moeten weerloos toekijken hoe hun kinderen helemaal in de ban geraken van hun lerares. Toch laat Hausner ook zien dat die situatie alleen maar mogelijk was omdat de ouders zelf een probleem hebben. De eerste 20 minuten had ik het wat moeilijk, maar daarna begon Club Zero te fascineren. De cineaste raakt heel wat thema’s aan: religie, manipulatie, opvoeding en woke.
Bonnard Pierre et Martha (Cannes Premiere) : Verzorgd portret van de post-impressionistische Franse schilder Pierre Bonnard en zijn muze Martha de Méligny. Heel klassiek. Voor de liefhebbers.
Mijn Top 10 op dag zeven:
1.Killers of the Flower Moon
2.The Zone of Interest (Gouden Palm?)
3. Le Procès Goldman
4. Fallen Leaves (beste regie ?)
5. Anatomy of a Fall (beste actrice?)
6. Club Zero
7. Les Meutes
8. Los delincuentes
9. The New Boy
10. The Book of Solutions
