Is Antichrist nu echt zo’n speciale en unieke prent? Absoluut! De film opent met een van de mooiste en tragische scènes uit de filmgeschiedenis. In slowmotion is het publiek getuige van een kind dat per toeval uit een openstaand venster valt en dood smakt op de begane grond. Aangrijpend, maar tegelijkertijd venijnig, want konden de ouders die in dezelfde slaapkamer op dat moment samen tot een orgasme komen – en hun eigen genot niet opschorten – en zo het leven van het onschuldige kindje niet redden?
Geef toe, een fascinerend vertrekpunt en meteen een (zowel fysieke als psychologische) wrange gebeurtenis waardoor de moeder compleet tilt slaat en gehospitaliseerd wordt. De vader blijkt een psychiater te zijn die – om zijn geweten te sussen – zijn getormenteerde vrouw in begeleiding neemt. Het diep gekwetste koppel beslist om zich terug te trekken in ‘Eden’. Geïsoleerd in hun blokhut in het bos, hopen ze therapeutisch te herstellen, hun gebroken harten te lijmen en hun huwelijk te redden. Ze hebben uiteraard niet op een passerende sprekende vos en een regen van eikels gerekend. En daar blijft het niet bij want de dingen gaan van kwaad naar erger.
Antichrist is de film der filmen en laat om het even welke andere kunstfilm moeiteloos achter zich. Het thema is fascinerend en wordt psychologisch uitgebeend tot op het bot. De stijl, sfeer, symboliek en de gestileerde beelden zijn baanbrekend. De regie is inventief en de protagonisten acteren de takken van de toepasselijke bomen. En dan zwijgen we nog over de controversiële genitale verminkingscènes. Verdict: een intelligente ‘film choc’ en een absolute must voor alle cinefielen.
GENRE: drama, horror, arthouse
JAAR: 2009
REGISSEUR: Lars von Trier
CAST: Willem Dafoe, Charlotte Gainsbourg
LAND: DENEMARKEN, ZWEDEN, FRANKRIJK, DUITSLAND, POLEN
