Mensen wakker schudden om er hun op te wijzen dat de opwarming van de aarde geen fabeltje is. Het is een topic dat helaas weer helemaal een hot item is en ook de IJslandse regisseur Benedikt Erlingsson die we kennen van het grappige Of Horses And Men had best wel zin in zo’n verhaal. En met succes.
Niet dat men aan de cinema’s stond aan te schuiven om Woman At War te zien, maar de film kwam in Cannes in de belangstelling en boerde nadien goed in het arthousemilieu. Een aangename film die twijfelt tussen bikkelharde satire en een feelgoodmovie met een boodschap. Op twee paarden wedden zoals dat heet, maar ondanks een paar minpuntjes (dat geforceerde einde!) is deze IJslandse komedie een zeer aangename trip geworden.
Woman At War begint meteen met ongezien ecoterrorisme: Halla (Halldóra Geirharðsdóttir) staat klaar met boog en pijl om de draden van één van de elektrische masten te raken. De pijl treft het doel, met als gevolg dat een hele dorp inclusief een fabriek zonder stroom zit.
De vrouw is best trots op haar anonieme daden, maar de dorpsbewoners zijn er niet al te tuk op en sporen de overheid aan om deze wereldverbeteraar zo vlug mogelijk achter de tralies te krijgen. Niet dat dit vlug zal lukken, want er is niemand die er ook maar één seconde aan zal denken dat de goedlachse Halla de dader is.
Een zwaar thema, al was het maar dat niemand er een oplossing voor heeft, maar dat belet Benedikt Erlingsson niet om er een grappige film van te maken. En voor wie er toch schrik voor zou hebben, de regisseur kun je niet één keer op een preek op betrappen. De wereld is zo goed als om zeep, je hebt mensen die daar iets aan willen doen en je hebt anderen die het geen reet kan schelen. Zo simpel (of triest) als de realiteit zelf.
Zonder het woord spanning in de mond te nemen, vraag je je toch de hele film af of de vrouw het zonder celstraf zal halen of niet. Zeker omdat ze sinds een kort in haar leven een nieuwe missie heeft. Halla mag als alleenstaande moeder een weeskindje uit Donetsk adopteren.
Woman At War is zeker en vast een film voor een groot publiek, ofschoon het Cannes-kaartje er een wat erudiet arthousetrekje aan zou kunnen geven, maar dat is het niet. Een aangename film met een soms wat te voor de hand liggend scenario.
GENRE: drama, komedie
JAAR: 2018
REGISSEUR: Benedikt Erlingsson
CAST: Halldóra Geirharðsdóttir, Jóhann Sigurðarson, Juan Camillo Roman Estrada
LAND : IJSLAND
