Je vraagt je af of sommige acteurs eigenlijk wel een privéleven hebben? Een lesvoorbeeld is onder meer Nicolas Cage. De man deinst er niet voor terug om (gemiddeld) zo’n vijf à zes films per jaar te maken. Toegegeven, ooit schitterde hij in films als Wild at Heart, Leaving Las Vegas (Oscar Beste Acteur) en Adaptation, maar dat is al een (kleine) eeuwigheid geleden. Doorgaans doet Cage aan de lopende band en vrij routineus zijn job onder het motto: poen pakken en wegwezen, louter om zijn bizarre verzamelobsessie en vier echtscheidingen, te bekostigen.
In Italië heb je Pierfrancesco Favino. Hij is een bijzonder actieve protagonist die net als Mister Cage in een ijltempo de films aan elkaar rijgt. Deze Romain is minder bekend bij het grote publiek, maar filmfans kennen hem zeker van uitstekende prenten als Nostalgia, Il Traditore, Romanzo Criminale, Gli anni più Belli en Il Colibrì.
Het grote verschil met Cage is dat Favino altijd kiest voor sterke, vaak politiek geladen topfilms. Zo ook weer in zijn laatste prent L’ultima notte di Amore van regisseur Andrea Di Stefano die vanaf deze week is te zien in de betere bioscopen en waarin Favino alweer schittert, deze keer als een dubieus politieagent.
Het verhaal speelt zich af in Milaan. Franco Amore, een charismatische politie-inspecteur, heeft er 35 jaar carrière opzitten. Hij heeft de achtenswaardige reputatie nooit zijn dienstwapen te hebben gebruikt. Dialoog vindt hij primordialer dan geweld. Zijn welgekomen pensioen staat voor de deur en hij gaat zijn laatste dienstnacht in. Ongeveer een week voor zijn opruststelling redt hij het leven van een topman van de Triad (Chinese maffia).
De misdaadbaas is Amore dankbaar en vraagt hem om een opdracht uit te voeren. In ruil voor een heuse smak geld moet Amore een persoon in het bezit van een mysterieus koffertje, afhalen op de luchthaven en die verder begeleiden tot bij het onderwereld-kopstuk. Tijdens deze speciale missie loopt alles anders dan gepland waardoor Amore terechtkomt in een verderfelijke criminele stroomversnelling. Hoe hij zijn eigen leven en dat van zijn geliefden probeert te redden, onthullen we hier lekker niet.
Het openingsshot is er eentje dat kan tellen: een behendig bewegende camera vergast je op een overweldigend doch suggestief nachtelijk panorama van de stad Milaan op Ennio Morricone-achtige tonen van maestro Santi Pulvirenti. DOP Guido Michelotti (gekend van de tv-serie Gomorra) zet de camera plots in stille modus voor de fel verlichte ramen van de skyscraper-hoge flat van Franco Amore, waar zijn vrouw en vrienden een verrassingsfeestje voor hem organiseren in het kader van zijn pensioen.
Het feestbeest zelf blijkt nog niet aanwezig te zijn, maar komt op de begane grond aangelopen waar hij wordt opgehouden door een wegrijdende auto. De beginscène van een goede film behelst alles waar het hem om draait: in enkele minuten maak je kennis met de setting, word je geïntroduceerd bij de belangrijkste personages en krijg je een inzicht in de filosofie van de prent. Dat principe heeft filmmaker Andrea Di Stefano goed begrepen en onder de knie want na de indrukwekkende eerste beelden, katapulteert hij het publiek aan de hand van ‘verklarende’ flashbacks, terug in de tijd en trakteert hij je gretig op een kekke narratieve roetsjbaanrit doorheen de dagen die voorafgaan aan het pensioen van het hoofdpersonage.
L’ultima notte di Amore is een ruwe, droge en ruige neo-noir-thriller die messcherp inzoomt op ongure zaken en de donkere stegen induikt van een decadent en gewelddadig Milaan dat corrupt is tot op de fundamenten van zijn economie. Filmmaker Di Stefano, die zelf ook het scenario schreef, slaagt erin om je nagelbijtend in de ban te houden door een crescendo van spanning dat fungeert als rode draad gedurende de gehele speelduur van het donkere milieu-drama en door het juiste evenwicht te creëren tussen actiescènes (de schietpartijen in de tunnel in de periferie van de stad zijn extreem beklemmend, net als de verschillende achtervolgingen, nu eens per auto, dan weer te voet).
De persoonlijke drama’s, gevoed door belangrijke morele dilemma’s, worden clever en treffend herkenbaar geanalyseerd. Te onderstrepen is beslist de bedreven wijze waarop Di Stefano tijd en ruimte beheert en de competentie waarmee hij zijn scala aan markante personages karakteriseert via aanmerkelijke longshots die de schoonheid, maar ook de griezelige nachtelijke uitgestrektheid, van de Lombardische hoofdstad benadrukt zo een sleutelrol toebedeelt.
De straten van Milaan worden door de ogen van de filmmaker het ideale theater van een bijna perfect Aristotelische menselijke tragedie, boordevol pathos en wanhoop. Een dans van de dood waarbij het, ondanks de titel en de rol van de twee echtgenoten, niet zozeer om liefde als wel om hebzucht handelt. L’ultima notte di Amore is een spannende, ijzersterke, moerasdonkere en wanhopige Milanese nachtmerriethriller die het regietalent van Andrea Di Stefano en het buitengewoon acteertalent van Pierfrancesco Favino, bevestigt.
L’Ultima Notte di Amore is beschikbaar op dvd
GENRE: thriller, drama
JAAR: 2023
REGISSEUR: Andrea Di Stefano
CAST: Pierfrancesco Favino, Linda Caridi, Wang Fei, Carlo Gallo, Antonio Gerardi
LAND: ITALIË
