Blue Jasmine, het zoveelste typisch hyperkinetische vrouwenportret van de immer cynische Woody Allen? Ja, maar eigenlijk ook weer niet want de ‘schlemiel’ is weer de snedige psychosociaal geïnspireerde filmmaker die we kennen uit zijn betere tijden. In deze ‘the higher the top, the longer the drop’-romcom draait alles rond Jasmine, een Xanax-slikkende en sterke drank-zuipende fragile vrouw wiens leven in duigen valt als haar steenrijke sjoemelende zakenman voor fraude wordt opgepakt door de FBI.
Noodgedwongen trekt de ex-New Yorkse jetsetter naar San Francisco waar ze intrekt bij Ginger (Sally Hawkins), haar sociaal-marginale zus die Jasmine veel liever ziet gaan dan komen. De zussen zijn zowel genetisch, cultureel, sociaal als intellectueel elkaars tegenpool en dat zorgt natuurlijk voor een mega-clash op alle vlakken. Al sinds 2009 is Allen aan een Europese citytrip-tour bezig, maar met Blue Jasmine kwam hij terug naar zijn geliefde heimat, wat resulteert in een van zijn beste komedies uit de laatste jaren. Naar hartenlust dropt hij al zijn ferm gehekelde levensbeschouwingen in de blender, modus turbo.
Naar goede gewoonte doet de plot – behalve de scherpzinnige ontknopingstwist – er niet echt toe. Hij zapt elegant en naadloos heen en weer tussen het gestructureerde verleden en het onzekere heden van zijn breekbare hoofdpersonage Jasmine en portretteert meteen op een frisse manier het schril contrast tussen de Amerikaanse high- en low society.
De nostalgische jazzy muziek uit de twintiger jaren (inclusief toepasselijke songs zoals A Good Man Is Hard To Find en Blue Moon) past als een handschoen bij deze vitale en van pathos doordrenkte tragikomedie. Daarenboven is de regie precies, zijn de dialogen overwogen en de psychologische analyses haarfijn. Het boeket aan gederangeerde personages wordt kleurrijk vertolkt door een beduidende ensemblecast (zelfs Alec Baldwin is goed) en Allen regisseert zijn hoofdactrice en Cate Blanchett tot een fantastische prachtprestatie. Het geheel is bitter, maar Allen verstaat de kunst om er een heerlijk likje (zwarte) humor op te strijken.
GENRE: tragikomedie
JAAR: 2013
REGISSEUR: Woody Allen
CAST: Cate Blanchett, Sally Hawkins, Alec Baldwin, Peter Sarsgaard, Louis C.K., Andrew Dice Clay, Bobby Cannavale, Michael Stuhlbarg
LAND : USA
